Trup w sanatorium recenzja

"Trup w sanatorium" jest 6 z kolei książką z serii "Kryminał pod psem". Sięgając po tę pozycję nie znałam wcześniejszych tomów więc nijako wskoczyłam w rozbudowane relacje postaci. Róża Kwiatkowska, rozgadana i nieustępliwa dziennikarka oraz jej chłopak Szymon Solański, prywatny detektyw postanawiają wyjechać na wymarzone wakacje. Niestety ich wizja spędzenia urlopu rozjeżdża się już na samym początku planowania podróży co nieuchronnie wywołuje zgrzyty i starcia. Zamiast do luksusowego hotelu gdzieś w ciepłych krajach, o czym marzy Róża, para trafia nad zimny Bałtyk, do sanatorium "Krecik", który swoje najlepsze lata miał w słusznie minionej epoce. Jakby tego było mało Szymon zostaje wynajęty do rozwiązania zagadki śmierci jednej z kuracjuszek co prowadzi do lawiny zdarzeń poruszających wspomnienia sprzed lat. Róża i Szymon odkrywają, że zarówno kuracjusze jak i pracownicy "Krecika" mają tajemnice, słabostki a młodzieńcze błędy dają o sobie znać nawet po kilkunastu latach. Sanatoryjni emeryci skrywają wiele, a ich pocieszne uśmiechy nie zawsze są szczere i dobroduszne... Temu wszystkiemu przygląda się najciekawsza i najlepsza postać całej książki - pies Gucio, który jak szybko możemy się przekonać, bierze czynny udział w życiu nie tylko prywatnym, ale również zawodowym Róży i Szymona. Gucio bowiem jest psim detektywem, który pomaga swojemu panu rozwiązywać kryminalne zagadki. A przy okazji jest uroczym komentatorem poczynań swoich ludzkich przyjaciół. Jego trafne, czasami kąśliwe uwagi niezwykle ubogacają całą historię nadając jej niezwykły rys.

Muszę przyznać, że czytając "Trupa w sanatorium" bawiłam się naprawdę dobrze. Były momenty gdzie zanosiłam się śmiechem i uśmiechałam się sama do siebie, a jednocześnie byłam ciekawa zagadki kryminalnej i tego jak cała sprawa się rozwinie. Myślę, że to niezwykle ważne, aby czytelnika nie tylko rozbawić, ale również zaintrygować i dać mu taką historię, która go zaciekawi. Tutaj tak się stało, choć samo rozwiązanie zagadki mogłoby być trochę lepiej dopracowane. Byłam lekko zawiedziona tym jak sprawa się zakończyła, czułam niedosyt. Dodatkowo niektóre sytuacje na linii Róża - Szymon ciężko było mi ocenić nie znając wcześniejszych tomów. Guciowe komentowanie zdarzeń było bezbłędne i na pewno jest to element, który wyróżnia tę serię na tle innych. Do tego cała akcja dzieje się w Świnoujściu, które bardzo lubię i dzięki tej lekturze mogłam przenieść się myślami do tego uroczego miejsca. Zwłaszcza w obecnym czasie przyniosło mi to wiele radości. "Trup w sanatorium" to lekka komedia kryminalna, która dała mi na te kilka godzin możliwość ucieczki do szumiącego Bałtyku, który jest obiektem podróży wielu osób. Tych z zabójczymi skłonnościami również.