Nawia. Szamanki, szeptuchy, demony recenzja



Cykl Kwiat Paproci opowiadający o Szeptusze Gośce tak bardzo mi się spodobał, że zapragnęłam nie kończyć swojej przygody z wierzeniami słowiańskimi. Bardzo dobrze się złożyło, ponieważ 27 października miała premierę antologia opowiadań fantasy autorstwa kilku bardzo cenionych autorów. “Nawia. Szamanki, szeptuchy, demony” to bardzo przyjemny zbiór opowiadań, który został wydany nakładem wydawnictwa Uroboros. Jedne opowiadania przywołały u mnie nostalgię, dzięki powrotowi do znajomych bohaterów, czy znanych mi miejsc, lecz osadzonych w innym czasie. Czerpałam również przyjemność z poznania całkiem nowych historii i nowych autorów, którzy zainteresowali mnie swoimi pomysłami. Krótkie opisy twórczości autorów, którzy napisali opowiadania do tej książki, pozwoliły mi szybciej wyszukać pozycje do mojego stosu książek “Do przeczytania”.

Autorzy tej antologii to Katarzyna Berenika-Miszczuk, Martyna Raduchowska, Marta Krajewska, Anna Szumacher, Jagna Rolska, Rafał Dębski, Marcin Podlewski oraz Marcin Mortka. Bardzo podoba mi się pomysł na zbiór opowiadań, który zamyka się w jednym temacie- wierzenia słowiańskie. Każda z historii jest na swój sposób ciekawa, każda z nich jest mroczna, każda jest inna od poprzedniej.

Raduchowska zabrała nas do świata, który bardzo dobrze znany z jej cyklu książek pt. “Szamanka od umarlaków”. Z czystą przyjemnością powróciłam do Kruchego i Idy i z sentymentem śledziłam ich przygodę, która dała mi na koniec wiele do myślenia. Granica świata żywych i umarłych jest bardzo cienka i można ją bardzo łatwo przekroczyć, bądź zachwiać nią, doprowadzając do naruszenia równowagi i spokoju, który jest przez nią utrzymywany.

Katarzyna Berenika-Miszczuk za to poruszyła mnie najbardziej swoim krótkim opowiadaniem. Temat, który porusza autorka jest dla wielu bardzo ciężki i również mnie pozostawił w głębokim zamyśleniu. Jej pióro po raz kolejny mnie poruszyło i prowadziło przez tę krótką, lecz zapadającą w sercu historię.

Marta Krajewska również zauroczyła mnie swoim piórem, do tej pory nie miałam okazji zapoznać się z jej twórczością, lecz krótki utwór, który został zamieszczony w tej antologii, bardzo mi się spodobał. Tym razem nie miałam do czynienia tylko z ludźmi i niejasnymi bytami, duchami, tym razem poznaliśmy postać ze świata magicznego, która mogła nam opowiedzieć swoją wersję i przekonać czytelnika do swojego działania, pozostawiając nam osąd.

Z twórczością Anny Szumacher nie miałam również przyjemności się zaznajomić, lecz jej opowiadanie mnie rozbawiło i jestem pewna, że bliżej się przyjrzę tej autorce, ponieważ to co nam zaprezentowała w tej książce to jest to co uwielbiam. Humor i bardzo charakterni bohaterowie są u niej elementem dopracowanym idealnie.

Reszta opowiadań, była równie interesująca co te, które po krótce opisałam. Nie chcę zdradzać wszystkich, ponieważ warto samemu zagłębić się w tę lekką i przyjemną lekturę. Polecam ją całym sercem, jeśli lubicie fantastykę opartą na naszych rodzimych wierzeniach. Nie mogę również zapomnieć o pięknej okładce, która po prostu zachwyca.