Na zawsze recenzja

Od dłuższego już czasu „wiszę” ocenę tej książce. Odwlekam bo nie wiem co napisać. Nie chciałam pisać „na świeżo” i pod wpływem emocji. Chciałam jakoś nabrać dystansu ale chyba bez powodzenia…
Czego w tej książce nie było? Chyba tylko kosmitów i Chucka Norrisa. Zaginiona księżniczka monarchii brytyjskiej, przemyt narkotyków, więzienie, tajemnicze, śmiertelne choroby. W pewnym momencie odnosiłam wrażenie, że w tej książce dominują dwie rzeczy: impulsywne decyzje i przedziwne zbiegi okoliczności, a wszystko koncentruje się na Sri Lance, wyspie, o której tak naprawdę nie dowiadujemy się niczego. Jest tam jakaś tajemnicza lecznica dla zwierząt, mnisi, i wiemy, że daleko do sklepu. Nie potrafiłam sobie nijak wyobrazić tego miejsca na ziemi.
W książce jest mnóstwo wątków pobocznych, które przyćmiewają wątek Olgi, który powinien być wiodący, bo to przecież kontynuacja jej historii z "Następnym razem".
O ile pierwsza część losów Olgi była napisana w prostym stylu, o tyle w części drugiej autorka poszła w niepotrzebny patos i tanią filozofię. O emocjach, bólu, stracie można pisać pięknie prostymi zdaniami.
Ciekawiła mnie dalsza historia Olgi. Chciałam się dowiedzieć czy bohaterka dojrzała. Czy to, co przeżyła jakoś ją zmieniło? Czy wydoroślała? Nie. Nic z tych rzeczy. To wciąż ta sama Olga. Starsza ale nie dojrzalsza. Ciągle szukająca schronienia u rodziców, uciekająca przed prozą życia i problemami bez skrupułów zostawiając je innym (pensjonat z komornikiem zostawia przyjaciółce, a sama ucieka szukać sensu życia w Azji).
Ze wszystkich bohaterów polubiłam Teofila. No po prostu mężczyzna idealny. Milczenie jest złotem. Polubiłam też Johna. Pozytywnie nakręconego, uśmiechniętego, roztaczającego powiew świeżości i w pewnym momencie to dla niego kontynuowałam czytanie.
Na początku powieści (kiedy bohaterka rozmawia ze swoją przyjaciółką) spotkałam się z dziwnym zabiegiem autoreklamy, którego nie zaobserwowałam w żadnej książce jaką w życiu przeczytałam (P. Karolina z dużym przejęciem reklamuje swoją własną powieść). Nawet autorzy, których pozycje miesiącami nie schodzą z list bestsellerów nie robią takich rzeczy.
A "P.S. Kocham cię" już było...