Przeklęci święci recenzja

Za książkę dziękuję @wydawnictwo_uroboros 😇
Osada Bicho Raro w pustynnym Kolorado i rodzina Soria, w której rodzą się święci? To jak połączenie scenariusza Quentina Tarantino (bez rozlewu krwi), do którego narracji podjął się Woody Allen 😁
Tu dziwność goni dziwność, a wielość postaci oraz opisy ich przemian zaskakuje i pobudza wyobraźnię. Moją rozbudziła.
Do wspomnianej osady przybywają z całego kraju pątnicy po cud. A dlatego chcą cudu? Otóż czują w sobie mrok, którego dzięki cudowi mogą się pozbyć. Jednak droga do oczyszczenia nie jest prosta, gdyż każdy z cudów musi iść w parze z drugim. A o ile ten pierwszy staje się natychmiast, to na drugi często trzeba czekać latami, bo aby mógł się stać samemu trzeba zawalczyć z mrokiem.
Ci, którym się to nie udaje zostają w osadzie i czekają. Nie jest to wygodna sytuacja dla rodziny Soria, nad którą wisi klątwa. Nie wolno im wchodzić w relacje z takimi pątnikami, gdyż mogą w nich wyzwolić mrok, a raczej mega mrok.
Akcja książki zaczyna się w chwili, gdy do osady trafia kolejny pątnik Tony oraz Pete, młody chłopak z dziurą w sercu, który swoją pracą chce zarobić na ciężarówkę.
Tony w wyniku cudu staje się olbrzymem, a Pete dzięki temu, że mrok go nie dopadł nawiązuje relacje z dwiema stronami.
Niby ma to być historia trójki kuzynów Soria, którzy chcą zwalczyć rodzinną klątwę, jednak dla mnie najciekawsze są surrealistyczne spotkania z pątnikami.
To wyjątkowe postacie. Ich słabości i marzenia uwidacznia pierwszy cud.
I tu pierwsze skrzypce gra wyjątkowa narracja rodem z Woodego Allena.
Ona przybliża nam kim są bohaterowie, jaką historię kryje ich życie, co myślą i czują. A całość ubarwiona licznymi anegdotami, które wywołują uśmiech, śmiech, czasem zdziwienie.
Porywającej akcji tu nie znajdziecie, ale kobietę na którą ciągle pada deszcz, a na jej sukience siedzą motyle już tak.
Zapraszam do Bicho Raro 😇

"Judith była kiedyś najpiękniejszą kobietą w Bicho Raro (…) Tak piękną, że ludzie zatrzymywali ją na ulicy i wyrażali jej wdzięczność. (…) Nosiła sztuczne rzęsy w łonie i gdy odpadły z niej w kanale rodnym, nie marnowała czasu, by je zastąpić".

Zapraszam też do mnie na