Pójdę sama recenzja

Niełatwa to była lektura, pod wieloma względami.

W tej niewielkiej gabarytowo książeczce znalazło się sporo treści. To opowieść o przemijaniu, o poświęceniu i odnajdowaniu siebie.

Momoko to starsza kobieta, która z biegiem lat, coraz częściej zatraca się w swoich myślach. Po śmierci męża i wyprowadzce dzieci czuje się samotna i niepotrzebna.

Zaczyna rozmyślać o swoim życiu, o poświęceniach i spełnianiu oczekiwań wszystkich dookoła. Może to w końcu czas na odnalezienie siebie i życie według własnych zasad? Bo przecież najważniejsza jest wolność ...

Prawie cała historia opisana jest z perspektywy wewnętrznych głosów kobiety. Odzywa się w niej m.in. ten już dawno zapomniany, mówiący rodzinną gwarą. Chapeau bas dla tłumacza, który z zastosowaniem jej zasad, tj. udźwięcznienia głosek, przetłumaczył tekst w taki sposób, aby polski czytelnik mógł w pełni doświadczyć tego co japończyk w związku z lekturą. Niestety odbiór tych myśli jest niełatwy, gdyż te wspomnienia niezwykłe trudno się czyta.

Momoko przywołuje również w pamięci swoją babcię i nie może nadziwić się kręgowi życia. Temu, że wiele lat później, doświadcza ona tego samego, co jej przodkini, prawie 70 lat wcześniej.

Wspomina męża, którego bardzo kochała, z którym przeżyła wiele lat w szczęściu. Uświadamia sobie jednak, że jej życie kręciło się wokół niego i dzieci, a ona odgrywała tylko rolę żony i matki, a zagubiła gdzieś samą siebie. Nie spełniała swoich marzeń i nie realizowała nagłębszych pragnień.

Kobieta przedstawia również swoją relację z dorosłymi już dziećmi, które od dawna żyją już swoim życiem, tylko czasami pomagając matce.

Powieść zdecydowanie jest pozycją wartościową, ma piękne przesłanie, pełna jest mądrych cytatów i daje do myślenia. Nie jest to jednak łatwa lektura, zarówno pod względem treści, języka jak i narracji - natłoku myśli bohaterki.

Mam bardzo mieszane uczucia co do tej książki.

Z jednej strony doceniam przesłanie i pracę tłumacza, z drugiej nie porwała mnie aż tak, jak by mogła... a może nawet powinna.

Nie wiem, czy sięgnęłam po nią w nieodpowiednim momencie, czy to po prostu książka nie do końca dla mnie.

Niemniej jednak uważam, że warto dać jej szansę i wyrobić sobie własne zdanie.