Historia antykultury recenzja

Krzysztof Karoń, zmarły w 2023 roku publicysta, historyk i filozof. „Historia antykultury” to podsumowanie jego poglądów i wniosków, którymi dzielił się wcześniej w swoich cyklach wykładów między innymi na kanale internetowym „Program wiedzy społecznej”.

Bodźcem do powstania książki była posiadana przez autora wiedza z historii sztuki, której to przypisuje niezwykłe znaczenie i wpływ na rozwój ludzkości. W swoim opracowaniu podjął próbę uzmysłowienia czytelnikowi źródła i celu pogłębiającego się procesu antykultury.

Sztuka, szczególnie ta po II wojnie światowej, ewoluuje według autora w niebezpiecznym kierunku, stając się wyrazem chaosu, bylejakości, destrukcji i brzydoty. W konsekwencji okazuje się być nie kontynuacją, ale wręcz zaprzeczeniem całej sztuki wcześniejszej. Spostrzeżenie to stało się dla autora bodźcem do poszukiwania ideologicznych przyczyn tego zjawiska.

Książka niezwykle obszerna, gdyż porusza zagadnienia z wielu dziedzin kultury i nauki na przestrzeni historii ludzkości. Odwołanie się do najstarszych aspektów historycznych jest tu niezwykle istotne, gdyż daje solidne podstawy zrozumienia istoty tego opracowania.
Ta bazowa wiedza zajmuje niemal 2/3 objętości książki, jednak jest to wiedza o kluczowym znaczeniu w zrozumieniu dalszych przemyśleń i wniosków autora. W części tej przedstawia on historię kultury od czasów paleolitu, poprzez kulturę antyczną i historię chrześcijaństwa. Są tu również zagadnienia z dziedziny wiedzy społecznej, z położonym akcentem między innymi na to, w jaki sposób współczesna demokracja destrukcyjnie wpływa na młode pokolenie. Autor przybliża też problematykę konfliktów nowożytności, jak między innymi konflikt o źródła moralności, szkolnictwo czy wyzysk. Ciekawie wygląda jego analiza takich pojęć jak wolność, dobrobyt, praca, rynek pieniądza czy kradzież - wszystko to z punktu widzenia filozofii.

Niemniej interesująco przedstawia zagadnienia z dziedziny fizyki, z naciskiem na fizykę kwantową w odniesieniu do natury i Boga.

Ważnym fragmentem pracy jest ten, traktujący o dobrach, z ich podziałem na użyteczne, pożyteczne i szkodliwe. Krzysztof Karoń poddaje tu w wątpliwość etyczną stronę spekulacji, giełdy, lichwy, redystrybucji podatkowej czy kreowanie deficytu budżetowego, w których współczesne społeczeństwa zdają się nie zauważać nic amoralnego.

Ostatnia część książki dotyczy historii od końca XVIII wieku i skupia się na analizie poszczególnych faz marksizmu, przy czym ten klasyczny przedstawiony jest przez autora jako utopia. Przywołuje motywy powstania i analizuje Manifest Komunistyczny Marksa, wyciągając ciekawe wnioski i próbując znaleźć odpowiedzi na pytania dlaczego marksizm, pomimo wielu klęsk pozwolił jego ortodoksyjnym następcom zdominować współczesny świat. Udowadnia, że marksizm to nie przeszłość, jak pozornie mogłoby się wydawać.

Autor wskazuje również na pułapki męczącego wschód Europy kapitalizmu, między innymi prowadzony przez poszczególne państwa system rozdawnictwa w postaci programów socjalnych.

Porusza zagadnienie teorii krytycznej, która jest według niego zakamuflowaną mutacją marksizmu, czego efektem końcowym jest „wyprodukowanie” nowej klasy społecznej - bezradnej, nieświadomej, skazanej na życie finansowane przez państwo.

Homoseksualizm, rewolucja seksualna, infantylizacja społeczeństw, polityka gender czy transhumanizm, przedstawiony jako współczesna mutacja eugeniki to tylko część haseł tematycznych poruszonych w książce.

Krzysztof Karoń podaje wyraźne przykłady świadomego fałszowania historii nauki i myśli. Pokazuje w jaki sposób kryzys europejskiej kultury wpływa na zbliżający się kryzys cywilizacji. Jak rozpoczęta w XIX wieku reforma pedagogiczną stała się podstawą teorii wychowawczych antykultury, a wychowanie antyautorytarne prowadzi do stanu zniewolenia ludzi. Jak niezliczone fundacje promują i finansują idee antykulturowe. Jak prowadzona pod pozorem udzielania pomocy uchodźcom islaminizacja Europy tworzy etniczno-religijne getta, demonstrując wrogość europejskiej kulturze i chrześcijaństwu.

W końcowej części książki zajmuje się Unią Europejską i skutkami pełnej integracji europejskiej w postaci likwidacji odrębności i tożsamości poszczególnych państw.

Wymienione tematy to zaledwie część z tych, które porusza Krzysztof Karoń. Ze względu na obszerność zagadnień trudno było autorowi dogłębnie przeanalizować każdy z poruszonych problemów. Zamieszczona na końcu pracy bogata bibliografia i zestaw poleconych książek pozwolą zainteresowanym przestudiować wybrane tematy samodzielnie.

Książka ze wszech miar ciekawa i ważna, zwracająca uwagę na narastający problem rozszerzania się antykultury i jej destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie człowieka we współczesnym świecie.