Most Ikara recenzja

Antek jest młodym chłopakiem, wychowanym w tradycyjnej katolickiej rodzinie. Już od jakiegoś czasu zauważa, że jest inny niż większość jego rówieśników. Kiedy zaczyna rozumieć swoją odmienną orientację seksualną i postanawia ujawnić się przed rodzicami, jego świat ulega rozpadowi. Rodzice za wszelką cenę chcą go „uleczyć” nie rozumiejąc, że ich syn nie jest chory. Jedyną osobą, dzięki której ma siłę jest jego najlepsza przyjaciółka Kaśka i to ona wspiera go w większości podejmowanych decyzji. Antkowi nie pozostaje nic innego, jak opuścić dom rodzinny, uciec od przeszłości i zacząć spełniać swoje marzenia w stolicy. To Warszawa jest miejscem, w którym doświadcza miłości, ale również i cierpienia. Pewnej nocy, kiedy myśli, że marzenia jednak nie mają prawa się ziścić poznaje Grzegorza, który na nowo pokazuje mu, że życie może być piękne. Czy ich relacja pozwoli Antkowi zapomnieć o przeszłości i w końcu żyć szczęśliwie?

Ta książka to emocjonalny rollercoaster. Mimo swojej dużej objętości (ponad 600 stron) angażuje czytelnika od pierwszej do ostatniej strony. Dostarcza wiele radości, wzruszeń, ale również przepełnia smutkiem. Jest tak prawdziwa, że momentami przeraża. W głowie się nie mieści, jak wielkiego okrucieństwa może dokonać człowiek na drugim człowieku, zwłaszcza, kiedy jest to najbliższa nam osoba.

Autor w tej opowieści przedstawił nam historię młodego chłopaka, który tak jak inni chce kochać i chce być szczęśliwy. Chce być wolny, chce spełniać marzenia i cieszyć się tym, co przyniesie mu przyszłość. Jednak pokazuje nam również, że świat i ludzie na nim są niebezpieczni, i że cena, którą przychodzi czasami zapłacić za to szczęście i wolność jest bardzo wysoka. Decyzje, które podejmujemy pod wpływem chwili i emocji nie zawsze są dla nas dobre. Antek wielokrotnie popełnia te same błędy wierząc, że ludzie z natury są dobrzy. Jest młody i naiwny, gdyż potrzeba bycia dla kogoś ważnym i przez kogoś kochanym jest większa niż zdrowy rozsądek i on sam.

Z każdą kolejną stroną współczułam głównemu bohaterowi coraz bardziej. Miałam ochotę krzyczeć, pytałam sama siebie, kiedy on w końcu będzie szczęśliwy. Oceniałam i krytykowałam jego bliskich oraz osoby, które spotykał na swojej drodze. Przeżywałam z Antkiem wszystkie towarzyszące mu emocje. Jednak zakończenie, które zafundował nam autor spowodowało, że w oczach stanęły mi łzy. Przecież to wszystko nie mogło się tak skończyć. Ale się skończyło.

Zdaję sobie sprawę, że nie każdego zainteresuje pozycja, która dotyczy odmiennej orientacji seksualnej, ale uwierzcie mi, że warto sięgnąć po tę książkę choćby dla tych emocji. Tak naprawdę głównym bohaterem mógłby być każdy z nas, gdyż czy nie każdy pragnie po prostu być szczęśliwym ?