Srebrny smok recenzja

„Srebrny smok” Barbary Sadurskiej przyciąga uwagę piękną okładką, której autorem (jak i pozostałych ilustracji) jest Marcin Minor. Nie bez znaczenia są również entuzjastyczne opinie na tylnej okładce obiecujące niezapomnianą przygodę i uczestnictwo w rozwiązaniu tajemnicy. Okazało się jednak, że tego jest w książce najmniej.

Bohaterką książki jest Matylda, którą fascynują smoki. Jej największym marzeniem jest wyjazd do Japonii, by je zobaczyć. Jest o krok od wakacyjnej podróży do Kraju Kwitnącej Wiśni, jednak w ostatniej chwili plany się zmieniają i dziewczynka trafia na tajemniczą, oddaloną od świata wyspę, na której mieszka jej dziadek. Matylda jest zawiedziona, jednak bardzo szybko odkrywa, że wyspa skrywa sekrety, które dziwnie wiążą się z jej ulubionymi smokami.

Wakacje Matyldy należą do udanych. Dziewczynka poznaje wyspę, znajduje przyjaciółkę oraz nawiązuje bliską relację z dziadkiem. Całe dnie spędza w towarzystwie koleżanki, z którą remontują porzucony w lesie jacht i marzą o dalekich podróżach. Dziadek przygotowuje im niezwykłe pyszności do jedzenia. Cały czas jednak towarzyszy im nastrój niepokoju spowodowanego nieznanym zagrożeniem. Beztroskie dni zostają zakłócone również wypadkiem, w wyniku której Matylda niemal utonęła w morzu.

Kiedy dziewczynka ma okazję przebywać sam na sam z dziadkiem, wysłuchuje jego opowieści o mitach greckich, legendach i tajemnicach wyspy. Tym sposobem mężczyzna przemyca swej wnuczce miłość do książek, bo to z nich pochodzi jego wiedza o dawnych wierzeniach.

„Srebrny smok” jest pochwałą zaradności i samodzielności. Matylda potrafi naprawić stary rower, nie mówiąc już o podjęciu wyzwania polegającego na remoncie jachtu. Opowieść o jej przygodach pozostaje jednak niedokończona. Nie wiemy, jakie było znaczenie perłowej muszli oraz jakie zagrożenie nadciąga nad wyspę dziadka. Czy dziewczynki zdołają wyruszyć w rejs? Myślę, że taki zabieg jest zachętą do użycia własnej wyobraźni i wymyślenia dalszego ciągu samodzielnie, jednak mnie, jak i moje dzieci, wprawiło w pełne zawodu zdumienie. Wolelibyśmy poznać zakończenie. Liczymy na drugi tom cyklu.

W książce magia miesza się z rzeczywistością. Autorka pozostawiła duże pole do interpretacji wydarzeń, jednak według mnie głównym przesłaniem płynącym z tej opowieści jest zwrócenie uwagi na to, że każdy jest kowalem swojego losu i może kształtować swoje życie tak, jak chce. Można przy tym czerpać z przeszłości, jednak przyszłość jest nieznana i zależy od każdego z nas.

„Srebrny smok” w mojej opinii nie jest książką przygodową, bardziej refleksyjną. Nie do końca spełniła moje oczekiwania. Wątek muszli został porzucony w połowie książki, a nadciągające niebezpieczeństwo nie dotarło, dlatego mam poczucie niedosytu. Misternie budowany nastrój nieokreślonego zagrożenia w żaden sposób nie został rozładowany. Za to ilustracje Marcina Minora są przepiękne. Bardzo lubię styl artysty, który ukazuje w swoich pracach mnóstwo szczegółów.