Opowieść niewiernej recenzja

"Z małżeństwem jest tak, jak z nową posadą: ile na początku wynegocjujesz, tyle masz. Potem bardzo trudno zmienić warunki - zarówno pracy, jak i życia"

Pamiętam, że kiedyś sceptycznie podchodziłam do polskich pisarzy. Ale książki pani Magdy od początku rozkładały mnie na łopatki. Albo emocjonalnie lub ze śmiechu. Tak było i tym razem. "Opowieść niewiernej" wywołało we mnóstwo uczuć.

Ewa zawsze pragnęła być w życiu po prostu szczęśliwa. Gdy poznaje Maćka na imprezie u najlepszej przyjaciółki już wtedy nie może oderwać od niego wzroku. I tak się dzieje, że zostają parą, a potem biorą ślub. Ewa jest osobą, która lubi uszczęśliwiać męża. Zgadza się na większe, lub mniejsze ustępstwa. Myśli, że na tym to wszystko polega. Z biegiem czasu uświadamia sobie, że wcale nie jest szczęśliwa. I wtedy w jej życiu pojawia się nie jeden, a dwóch innych facetów... Jak to się skończy?

To jedna z tych książek, które naprawdę skłaniają nas do refleksji. Inaczej kompletnie bym do niej podeszła nie będąc żoną. Ale nią jestem już prawie od 10 lat. Każda z nas wie jaka ciężka to droga. Ile kompromisów, kłótni i starań musimy włożyć w związek by jakoś działał. Ale czy nie zapominamy o sobie? O naszych marzeniach, o naszym wolnym czasie, o tym by po prostu czuć się szczęśliwym?

"Kiedyś myślałam, że miłość polega na tym, że nie dostrzegamy wad drugiej osoby. Teraz jestem przekonana, że byłam w błędzie. Miłość to przede wszystkim akceptowanie wszystkich niedoskonałości partnera. Bo kocha się nie za coś, ale mimo wszystko..."

Lekturę przeczytałam błyskawicznie, zresztą jak każdą książkę pani Witkiewicz. Jej pióro jest niezwykle lekkie, mimo że porusza tematy zdrady, czy straty dziecka. Uwielbiam jej styl. Pisze o codziennych sprawach, które mogą się dziać u nas w domu lub u naszych znajomych. Czasami pełne melancholii, ale i humoru. Naprawdę polecam jej książki. Nie zawiedziecie się!

"Niewierna – jakże to oskarżająco brzmi! Lecz co sprawiło, że Ewa, młoda żona, zdradziła męża? Czyż Maciek nie był pracowity i uczciwy, czyż nie poświęcał każdej wolnej chwili na budowę ich wspólnego domu? Czego brakowało Ewie, że zaczęła spotykać się z Pawłem, a potem z Michałem? Lekka w lekturze, a przecież ważka i pełna życiowej mądrości powieść o potrzebie miłości, zrozumienia i niezależności. Anatomia zdrady, przewrotna wiwisekcja związku małżeńskiego i barwny portret współczesnej polskiej kobiety, chcącej mieć dzieci i zwalnianej z pracy, bo może pójść na macierzyński i „zablokować etat”."