Nie sposób zapomnieć recenzja

Jak rozpoczyna się ich znajomość?
Wyobraź sobie, że ktoś żąda od ciebie papieru toaletowego, bo w ogólnodostępnym wc na korytarzu właśnie się skończył. A potem ta sama osoba wyjada wszystkie twoje zapasy z lodówki. Można się wściec, albo … zaprzyjaźnić ;)
W tej książce dostałam dokładnie to, czego się spodziewałam przy rezerwacji. Jest to typowa obyczajówka o przyjaźni czterech osób na przestrzeni wielu lat. Współczesność przeplata się tu z rozdziałami o przeszłości. Ponad 400 stron to około 30 lat spięte piękną, symboliczną klamrą – książka zawiera czas od kiedy Angie była studentką, aż do czasu, gdy córka Angie dostaje się na studia.
Co tu znajdziemy? Samo życie: miłość, stracone szanse, zyskane szanse, macierzyństwo, przyjaźń, nieudane małżeństwo, niespodziewane ojcostwo, rozwój własnego biznesu.

Główni bohaterowie w telegraficznym skrócie:

Maggie – nigdy nie zdecydowała się na macierzyństwo, cały jej power idzie w prestiżową pracę.
Tiger – włóczęga, obieżyświat, koczuje znajomym na kanapie.
Leon – niespełniony artysta, samouk, „nigdy nie miał wygórowanych oczekiwań”, lubi bezpieczne i wydeptane ścieżki.
Angie – najbardziej szalona i beztroska, w międzyczasie poważnieje dorabiając się mieszkania, własnej firmy oraz córki.
W książce pada takie zdanie: „starzy przyjaciele (ze szkoły) mieli w sobie to coś - tę szczególną nić porozumienia, której nigdy tak do końca nie udaje się osiągnąć z tymi, których spotkało się później. W tej relacji jest mniej udawania”. Coś w tym jest..

Co mnie zaskoczyło z ciekawostek?
Na pewno nie miałam świadomości, że w Anglii akademik przysługuje tylko na pierwszym roku studiów. Potem zaś studenci szukają w małych, zaprzyjaźnionych podgrupach domu do wynajęcia.

Nie spotkałam też nigdy osób w typie Tigera – osoba bez mieszkania, bez stałej pracy, raczej bez myślenia o przyszłościowych rzeczach typu ubezpieczenie zdrowotne czy emerytura. Krąży po świecie, szuka pracy za gotówkę, na bieżąco wszystko wydaje, nie ma oszczędności. Ma za to wielu znajomych, którym koczuje/pasożytuje na kanapie. Chyba w Polsce taki tryb życia jest mniej popularny niż na Wyspach.

Książkę czyta się szybko i z przyjemnością. Bohaterowie są z krwi i kości. Najbardziej podobała mi się Maggie. Angie drażniła mnie swoją beztroską i egoizmem. Z czasem bardziej jej kibicowałam. Leon był dla mnie zbyt spokojny i biernie poddawał się losowi oraz wpływowi zaborczej żony.

Czy przyjaźń tej czwórki była tylko platoniczna? Czy jednak ktoś tam z kimś?
Kim właściwie jest Hope? Mam nadzieję, że Was zaciekawiłam i Tego dowiecie się z książki !

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta portalu nakanapie.pl