Złe miejsce recenzja

Kiedy widzę książkę z okładką utrzymaną w tonacji czarno-białe granatowej w dodatku z dopiskiem "thriller psychologiczny" wiem, że powinnam omijać go z daleka. Nie wiem czemu, ostatnio tak wyglądają wszystkie "babskie" thrillery oparte na schemacie idealnego związku, który skrywa brzydkie tajemnice. Nie chcę z góry krytykować tego nurtu, po prostu ja wolę mocniejszą literaturę.
Widząc"Złe miejsce" postanowiłam jednak zaryzykować i dać mu szansę, zwłaszcza, że z tyłu książki nie było wzmianki o żadnych związkach tylko o dziewczynach w chatce w lesie. To była pułapka!!
Akcja dzieje się dwutorowo: część książki to faktycznie historia dwóch dziewczyn zamkniętych w tej chatce w lesie. Mama z ich najmłodszą siostrą poszła szukać lekarza. Dziewczynom kończą się zapasy, a tu trwa zima, są zmarznięte, głodne i przerażone. Jak bardzo ich położenie jest dziwne widzimy, gdy do chatki dociera intruz. Zamyka się z nimi w środku i nie może się nadziwić, że żyją tam bez prądu, bieżącej wody, a wszystko co mają, zawdzięczają pracy własnych rąk.

Równolegle poznajemy Nicolette i - jakżeby inaczej- jej idealnego męża, Branta. Brant jest uzdolnionym fotografem jednak oddaje się fotografii w ramach hobby, ponieważ Nicolette jest bardzo bogata i stać ich dosłownie na wszystko, również na wielką willę na skraju lasu. Mimo długotrwałego i udanego związku Nicolette nie jest szczęśliwa i coraz więcej faktów każe jej wierzyć, że Brant skrywa brzydki sekret.

Życie małżeństwa i dziewczyn z lasu łączy się, kiedy one uciekają z chaty, przekonane, że intruz zjawił się tam, by je skrzywdzić. Później dla nikogo z nich nic już nie będzie takie samo.

Powiem tak: pomysł na samotną, chatkę w lesie rodem z "domku na prerii" bardzo mi się podoba. Fajnie mi się myślało nad tym, co pchnęło matkę dziewczyn do wybrania takiego życia. Kiedy już prawie wszystkie karty zostały wyłożone na stół i zostało tylko znaleźć najmłodszą dziewczynkę też było ciekawie. Tylko to wszystko zostało niepotrzebnie skrócone i spłaszczone. Jak dla mnie za szybko i za łatwo się skończyło. Żałuję, że nie dane mi było poznać motywów postępowania matki dziewcząt.
Napisana jest tak leciutko, że dałam jej radę w dwie noce, a ja nie czytam jakoś super szybko. Tak że polecam jako szybkie lekkie czytadełko dla chwili relaksu, jednak nie dla osób poszukujących mroku dzikiego lasu i mocnych emocji.