My mieliśmy szczęście recenzja

Literatura wojenna to taki gatunek, obok którego nie potrafię przejść obojętnie. Powieści historyczne, szczególnie te oparte na kanwie prawdziwych wydarzeń zawsze wywołuje we mnie ogromne emocje. I choć wiem, że historia zawarta na kartach książki poruszy mnie do głębi, być może wyciśnie z oczu łzy, to i tak nie potrafię odmówić sobie lektury. Dlatego bez zastanowienia sięgnęłam po książkę Georgii Hunter „My mieliśmy szczęście”.

Jest wiosna 1939 roku. Trzy pokolenia rodziny Kurców starają się, pomimo widma wojny, żyć normalnie. Wkrótce jednak nie będą już mogli odwracać wzroku od rozlewającego się po Europie okrucieństwa, które dotknie także ich. Los rozrzuci Kurców po wielu zakątkach świata. Rozpocznie się ich trudna walka o przetrwanie.

Georgia Hunter zainspirowana rodzinną historią postanowiła przelać ją na papier, tym samym odtworzyła najtrudniejsze lata życia swoich bliskich. „My mieliśmy szczęście” to niezwykła bardzo przejmująca historia rodziny polskich Żydów z Radomia rozdzielonej na początku drugiej wojny światowej.
Autorka w powstanie tej powieści włożyła mnóstwo pracy. Sięgając po tę książkę, doskonale zdawałam sobie sprawę, że nie będzie to łatwa lektura, choć sam tytuł wskazuje nam, jakie będzie jej zakończenie. Historia, którą przelała na papier Georgia Hunter, od pierwszych stron angażuje czytelnika i wciąga w wir przerażających wydarzeń. Choć styl autorki jest lekki i przyjemny to powieść, którą snuje Hunter jest trudna, przepełniona bólem, tęsknotą i nadzieją, z każdą kolejną stroną z jej kart wylewa się morze emocji. Czytając książkę, niejednokrotnie miałam ściśnięte serce, a w kącikach oczu zbierały się łzy. Pomimo to, nie mogłam oderwać się od lektury. Ta historia, choć bolesna i łamiąca serce, to na swój sposób również piękna, bo daje nam nadzieję, na lepsze jutro i udowadnia nam, że nigdy nie możemy się poddawać.
„My mieliśmy szczęście” to głęboko poruszająca i bardzo emocjonująca opowieść, która na bardzo długo pozostanie w mojej pamięci. Autorka bardzo realistycznie odzwierciedliła wydarzenia z drugiej wojny światowej oraz poszczególne momenty tułaczki bohaterów. Włożyła w tę książkę całe serce i widać ogrom pracy, jaką wykonała. To nie tylko kolejna powieść z gatunku literatury wojennej, to prawdziwa historia rodziny, której los nie oszczędzał, rodziny rozdzielonej na długie lata. Dlatego zachęcam Was z całego serca do poznania historii rodziny Kurców. Obok tej książki nie można przejść obojętnie.