Mroczny Trop recenzja

To już dwunasty tom cyklu o Maggie O’Dell, a drugi, który miałam okazję czytać. Na całe szczęście można zacząć lekturę w obojętnie którym miejscu, bo opowieści nie są ze sobą ściśle związane. Mamy tylko wspólnych dla całego cyklu bohaterów, agentkę FBI Maggie O’Dell i byłego żołnierza piechoty morskiej, a obecnie tresera psów do zadań specjalnych, Rydera Creeda.

Maggie prowadzi dochodzenie w sprawie serii morderstw. Wszystkie ofiary torturowano przed śmiercią. Agentka O’Dell podejrzewa, że to dzieło jednego zabójcy. Ścieżki Rydera i Maggie znów się krzyżują. Odkrywają razem tajemnice, które stają się zagrożeniem dla nich i ich bliskich, zwłaszcza gdy pod opiekę Creeda trafia nastoletnia Amanda, zmuszana przez kartel do przemycania kokainy. Kiedy bandyci atakują Maggie, a potem Hannę, wspólniczkę i przyjaciółkę Rydera, Creed przygotowuje zasadzkę. Wie, że wynajęci mordercy już wkrótce po niego przyjdą.

Muszę przyznać, że zabrakło mi w tej książce przyjaciela i partnera Maggie, Tully’ego. Tym bardziej, że zawsze razem, ramię w ramię, rozwiązywali zagadki kryminalne. W tej powieści na czoło wysuwa się postać Rydera Creeda wraz ze swoimi czworonogami, a przede wszystkim z ukochaną suczką Grace. Nie wyszło to książce na złe, ale brakowało mi typowo policyjnego myślenia. Creed jest świetnie wyszkolony, ale miałam wrażenie, że częściej emocje brały górę nad zdrowym rozsądkiem...
Więcej na - http://monweg.blog.onet.pl/2014/12/27/mroczny-trop-czyli-dwunasta-czesc-cyklu-o-maggie-odell/