Luca recenzja

Najpierw był Rhys.
Potem Antonio.
A na końcu – niczym bomba – pojawia się Luca! Mamy tym samym Synów Zemsty w pełnym składzie. Trzecia część cyklu mafijnego Agnieszki Siepielskiej jest niestety najcieńszą z części i aż żal, że tak szybko skończył się czas Luci, bo wiele wątków uważam za niedokończone. Wydaje mi się, że autorka poświęciła temu bohaterowi zbyt mało czasu, bo jego historia z pewnością zasługuje na więcej. Tym bardziej, że porównując Valentich, to ten skrywa najwięcej tajemnic i ma najwięcej kart do odkrycia. Luca jako dziecko przeszedł przez piekło i nikt nie pomógł mu z niego wyjść. Pogrąża się wiec we własnej nienawiści i nie szuka w sobie żadnych dobrych uczuć. Jednakże nawet on ma swoje słabości, a w tym wypadku słabością jest Maxine. Maxine ma swoje blizny, rany fizyczne i psychiczne. Czy ta dwójka będzie potrafiła się przed sobą otworzyć? Brakuje mi tu opisów, pociągnięcia akcji i ciągu wydarzeń. Przez wydarzenia się biegnie – z bronią w ręku, jak to bywa w literaturze rodem z mafii. Główna postać kobieca – Max – jest ciekawa i mogłaby dużo wnieść do tej rodziny, jednak przez ilość stron – nie do końca zdążyła się pokazać. Jednakże jej historia jest warta uwagi. Bo choć dziewczyna jest młoda, to niestety ktoś już zdążył przeładować jej życiorys.

Niezmiennie fantastyczna jest za to babcia mafii Helen! Ta postać nakreślona jest fantastycznym piórem i zasługuje na swoją własną opowieść. Z pewnością, jako główna bohaterka miałaby dużo do wspominania ze swojej mafijnej młodości. Jestem pewna, ze mogłaby zawstydzić niejednego bossa mafii – z Don Corleone na czele. A jej dialogi, riposty i cięty język z pewnością ubarwiają nie tylko samą bohaterkę, ale i pozostałe postaci. To właśnie te dialogi są perełką tej książki ☺

Co znajdziemy w tej części? Ciąg dalszy losów poprzednich bohaterów, jeszcze więcej rodziny Valentich i ukochaną babcię mafii. Pomimo małej ilości stron – polecam, bo książka stanowi jakby dopełnienie poprzednich dwóch części. Jednakże dużo jeszcze wątków wartych byłoby kontynuacji – czekam więc na nią ☺