Most trzech czasów recenzja

Autor: Karolina Wiaczewska

Wydawnictwo: Wydawnictwo Waspos

Gatunek: Literatura piękna

Data premiery: 26.08.2020

W obecnych czasach podstawowe wartości, są dość rzadko spotykane zwłaszcza u młodych ludzi i mam tu szczególnie na myśli ich większą ilość jednocześnie. Wszak jeszcze nie tak dawno uczciwość, wierność, nawet najzwyklejsza kultura osobista były wyznacznikiem standardu zachowania mężczyzny, ale tez i kobiety. Jak życie prostych ludzi wyglądało kiedyś możemy się dowiedzieć dzięki książce Karoliny Wiaczewskiej „Most trzech czasów”.

Zarys fabuły

W książce spotykamy losy różnych rodzin, które są pokazane od czasów z okresu międzywojennego do lat powojennych włącznie. Czytelnik zżywa się z bohaterami z rodziny Ziarenków oraz Łęczyńskich, dodatkowo ich losy są przeplatane z innymi bohaterami, którzy pojawiają się częściej jak Cecylia i Jan albo rzadko lub pojedynczo, a które również zasługują na uznanie np. Maria zastrzelona przez partyzantów. Nestor rodu Józef Ziarenko stara się wpoić swym dzieciom dobre cechy by wyrośli na wspaniałych i odpowiedzialnych ludzi, jednym z przykładów takiego zachowania jest to, że nie potrafi skrzywdzić niewinnego zwierzątka, ani ukarać własnego syna Julka za jego dość częste psoty. Kolejnym wartym szczególnej uwagi jest Dionizy Łęczyński, który zabiegał o względy panny Jadwigi z pozytywnym skutkiem, niestety w późniejszym życiu posiadając już dzieci nie był wierny swej małżonce, która wyszła za niego z przymusu. Jak potoczą się losy Ziarenków i Łęczyńskich w nadchodzącej wojnie? Czy dzieci Józefa będą szczęśliwe w przyszłym życiu? Kim jest tajemnicza Anusza pomagająca Hildebrandcie Ziarenko córce Józefa? O tym i wielu innych ciekawych wątkach przeczytamy w książce „Most trzech czasów”

Postępowanie, a trudne czasy

W owej pozycji mamy do czynienia z różnymi cechami przeważnie młodych ludzi, ale czasem zdarzają się też nestorzy rodów, bądź sąsiedzi. To chyba nie jest jednak cecha naszych czasów, że młodzi różnią się od starszych pokoleń. Wszak może nie były to tak kolosalne różnice, ale Józef Ziarenko uczył właściwych postaw swoich dzieci, a już Julek wraz z Adamem Naruszewiczem oszukali sprzedawce krabów, by wyłudzić pieniądze za towar, który wcześniej ukradli temuż handlarzowi. Takie rzeczy zdarzają się i dziś, tylko cywilizacja poszła do przodu wraz z rozwojem zakłamania i przebiegłości osób stwarzających zagrożenie porządkowi prawnemu. Józef jest przywiązany do Polski, jako patriota, walczył niegdyś pod dowództwem Marszałka Piłsudskiego, wiedział jak wygląda polityka i nie mógł znieść przyszłości swego umiłowanego kraju wiedząc, że jego dowódca odszedł na wieczną wartę. To było bolesne przeżycie, które zaowocowało, podążeniem podkomendnego za Marszałkiem. W obecnych czasach to jest raczej mało prawdopodobne, by zwykły młody człowiek, a nawet ten nieco starszy mógł się tak troszczyć o przyszłość swego kraju. Nie ma co przywoływać przykładów z telewizji, gdyż to na ogół nie ma nic wspólnego z patriotyzmem, ale raczej z chęcią zaistnienia w mediach i dorobienia się łatwym kosztem dużych pieniędzy. Ciekawym przykładem postępowania jest wykonanie wyroku przez Adama na Marii, która nieświadomie kolaborowała z okupantem. Z jednej strony nasz bohater wie, że jest „winna”, z drugiej nie chce tego zrobić, ale kara śmierci za niewykonanie rozkazu, to już nie jest to samo co z lat młodszych kara wymierzona przez ojca. Myślę, że każdy człowiek mający choć trochę krzty uczuć, miałby dylemat odnośnie takiego rozkazu, moim zdaniem można było to inaczej załatwić np. poprzez areszt pod strażą do końca wojny, gdyż można śmiało zaznaczyć ofiara nic nie wiedziała, że jej wybranek specjalnie wyłudza w rozmowie ważne informacje, a potem przekazuje je Niemcom. Śmiem przypuszczać, że takich niepotrzebnych zbrodni tak naprawdę było więcej, niestety nie wszystko jesteśmy w stanie się dowiedzieć. Wspaniałym przypadkiem jest wątek pokazujący, dobroduszność żołnierzy radzieckich, a dokładnie generałów w stosunku do ludzi im pomagających. Dlaczego to przytaczam? Otóż na kwaterę zgłosił się również pułkownik z adiutantem, który zachowywał się jak pan na włościach, wszystko załatwiał strachem i groźbą. Można tu śmiało powiedzieć, że nie szata zdobi człowieka, także dobroci szukajmy od każdego, nie patrzmy jakiego jest pochodzenia albo statusu społecznego, czasem nie jest to nawet zależne od wychowania. Po prostu pozytywne nastawienie poznamy po jego czynach oraz po tym jak się do nas zwraca w cztery oczy, ale i przy znajomych, bądź bliskich z rodziny. Takich pięknych bądź szlachetnych przykładów ludzkiego zachowania możemy w tej książce znaleźć ogrom, by przytoczyć choć połowę musiałbym robić streszczenie, a tu czytelnik musi mieć radość z odkrywania losów ludzi. Jednakże warto wyciągać wnioski z każdego rozdziału, bo dzięki tej pozycji niektórzy może spojrzą na własne problemy z innej perspektywy.

Podsumowanie

Warto pochylić się nad pozycją dłużej, aniżeli pochłonąć ją w krótkim czasie nie zastanawiając się nad przesłaniem. Książka jest bogata w uczucia/zachowania typu: miłość, dobroć, uczciwość, honorowość, czasem pojawią się dla kontrastu zdrada, oszustwo, złośliwość. Pozycja jest skierowana do wszystkich czytelników, aczkolwiek polecałbym ją ludziom poszukującym przykładów odpowiedzialnego życia, jak i wychowawcom, gdyż może ona służyć jako przykłady na lekcjach wychowawczych z dziećmi przejawiającymi niewłaściwe zachowanie. Serdecznie polecam.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Waspos.