Rytuał recenzja

Makabryczne morderstwo, ludzka głowa przyczepiona do drzewa historyczną włócznią, a pod nią pogański symbol. Wszystko wskazuje na to, że dokonano tutaj krwawego rytuału. Prokurator Wanda Just, która po ciężkim rozwodzie wróciła w rodzinne strony, podejmie się rozwiązania tej zagadki, a towarzyszyć jej będzie kolega z dawnych lat, Piotr Dereń. Małe miasteczko potrafi kryć więcej tajemnic, niż można przypuszczać, a stare krzywdy nigdy nie zostają zapomniane.

“Rytuał” to początek nowej serii kryminalnej i jednocześnie debiut Grety Drawskiej. Książka zaskoczyła mnie swoją fabułą. Autorka nie skupiła się jedynie na wątku kryminalnym, ale korzystając z okazji, przybliżyła ciekawą historię Pojezierza Drawskiego. Pojawiają się elementy historyczne oraz słowiańskie wierzenia, które nadają powieści naprawdę ciekawego klimatu. Nie znajdziemy tutaj dynamicznej akcji, wszystko dzieje się raczej powoli i obraca wokół jednego morderstwa. Wydarzenia nabierają tempa dopiero pod koniec. Fabuła jest przemyślana, spodobało mi się przeplatanie wydarzeń z przeszłości z tym, co działo się teraz. Choć początkowo to wszystko do siebie nie bardzo pasuje, strona za stroną oglądamy, jak łączy się w logiczną całość. Wanda i Piotr, dwoje głównych bohaterów z ogromnym potencjałem, który według mnie nie został do końca wykorzystany. O ich życiu dowiadujemy się zaledwie kilku faktów, zabrakło im zmysłu dociekliwości w trakcie badania morderstwa. Być może gdyby nie przypadkowa pomoc osób trzecich oraz dowody podane na tacy, nie udałoby im się rozwiązać tej zagadki. Finał był dla mnie lekkim zaskoczeniem, bo nie sądziłam, że wszystko pójdzie właśnie w tym kierunku. Udało mi się też wcześniej osądzić, kto okaże się zabójcą. Wiecie, że debiuty bywają różne, ale “Rytuał” jest debiutem naprawdę udanym. Styl autorki jest lekki i bardzo przyjemny w odbiorze, co jest dobrą wróżbą na przyszłość. Zainteresowało mnie to nietuzinkowe podejście do zagadnień kryminalnych i z chęcią sięgnę po kolejne książki, które wyjdą spod pióra Grety Drawskiej. Polecam tę powieść szczególnie tym, którzy lubią, gdy akcja rozwija się powoli, nie lecąc przy tym na łeb na szyję.