Noc na blokowisku recenzja

"Noc na blokowisku" to już dziewiąta komedia kryminalna z serii "Kryminał pod psem", ale nie taka, że tylko boki zrywać, bowiem wywołuje sporo refleksji u czytelnika. Odpowiedzi m. in. na pytanie, kiedy rodzi się w człowieku zło, można wyczytać między wierszami, bo Marta Matyszczak nie podaje ich na tacy, daje wskazówki.
I co się dzieje tym razem?
Moja ulubiona bohaterka i sympatyczny detektyw razem na wieki. Już po weselu, więc zaczną nowy rozdział w swoim jakże barwnym życiu. Nic bardziej mylnego, bowiem Szymon Solański zniknął, a Róża wraca z własnego, acz feralnego wesela w Puszczy Augustowskiej na Śląsk w towarzystwie kundelka Gucia i aspiranta Barańskiego z postanowieniem odnalezienia ukochanego. (Była?) dziennikarka i (obecnie) influencerka przyjeżdża do Mysłowic, gdzie mieszka Barański. No i pech! Ledwo przekraczają próg mieszkania policjanta, a już pod jego balkonem leży trup. Mężczyzna ma nadzieję, że znalezienie mordercy to jego przepustka do powrotu do śląskiej policji. Róża natomiast wietrzy szansę, aby odbić się finansowo, a przy okazji wytropić męża. To nie może skończyć się dobrze...
Pojawia się wątek z lat 80. XX w. Ale co łączy postaci z przeszłości z wydarzeniami współczesnymi? Kim jest odnaleziony martwy mężczyzna i jaki ma związek z tajemniczą śmiercią sprzed lat? Kto go zabił? Róża ma wrażenie, że jest śledzona i wciąż trapi ją pytanie: co stało się z detektywem Solańskim?
W powieściach M. Matyszczak bardzo lubię narrację kundelka. Jego punkt widzenia sprawia, że książki są oryginalne w wydźwięku. Postać Barańskiego została w części "Noc na blokowisku" nieco odświeżona, a dzięki delikatnym wycieczkom czynionym podczas rozmów bohaterów ma się ochotę sięgnąć po część, w której to Barański odgrywa istotną rolę.
Dużo w tej powieści mrocznych tajemnic, które skrywają bohaterowie, sporo niewyjaśnionych spraw i poplątanych relacji. Dzięki temu i dzięki narracji Gucia znów autorka zachowała równowagę między elementami humorystycznymi a poważnymi.
Do tego ciekawy pomysł na tytuły rozdziałów. Są nimi cytaty z piosenek zespołu Myslovitz, pochodzącego przecież z Mysłowic.
Przeczytałam. Wspaniale spędzony czas!