Morderstwo na szlaku recenzja

Bardzo lubię czytać thrillery brytyjskiej pisarki Jenny Blackhurst. Przeczytałam wszystkie, które dotychczas zostały wydane w Polsce. Dlatego, gdy wśród nowości pojawiło się" Morderstwo na szlaku" sięgnęłam po książkę i oto jestem już po lekturze.

Akcja toczy się dwutorowo w roku 1999 oraz dwadzieścia lat później. W między czasie autorka dodaje krótkie wstawki cytując artykuły z gazety, oraz przebieg przesłuchania w sądzie. Powieść napisana jest w takiej formie, że dość szybko domyślamy się większości faktów, ale niektóre, te najważniejsze są ukryte przed czytelnikiem.

Dziewiętnastoletnia Maisie wyrusza z Wielkiej Brytanii do Kanady na wędrówkę szlakiem West Coast Trail. W podróż wraz z nią miała pojechać jej przyjaciółka, ale ta w ostatniej chwili zmieniła swoje plany. Już na przystanku autobusowym, poznała dwójkę rówieśników, którym skradziono portfel i wszystkie pieniądze przeznaczone na życie. Dziewczyna nie chcąc zostać sama zaproponowała im sfinansowanie podróży. Razem rozpoczęli wędrówkę. Na polu namiotowym poznali innych turystów, z którymi nawiązali bliższą znajomość. Niestety, podczas jednego z postoi, zaginęła Samanha, a pozostawione ślady wskazywały na morderstwo.

Dwadzieścia lat później, Laura kochająca matka i żona, wiodąca spokojna życie, dowiaduje się z radia, że na West Coast Trail, odnaleziono szczątki człowieka, a z więzienia wyszedł człowiek, który dzięki jej zeznaniom, trafił za kraty. W otoczeniu kobiety nagle zaczyna dochodzić do niepokojących zdarzeń dotyczących bezpieczeństwa jej i jej rodziny.

Powieść czytałam z ogromną ciekawością. Znając twórczość autorki, spodziewałam się, że w tej historii jest ukryte drugie dno skrywające jakieś mroczne tajemnice sprzed lat. Zawsze to, co niewidoczne dla oka jest najciekawsze i to powiedzenie bardzo dobrze sprawdziło się w tej powieści.

Książka jest typowym thrillerem wzbudzającym emocje. Autorka, praktycznie od pierwszych stron, nie tylko zaciekawia tematem, ale i nakręca machinę podnoszącą adrenalinę u czytelnika. Dzięki temu, że utwór jest niewielkich gabarytów, poznajemy historię bez zbędnych ozdobników czy wypełniaczy. Czyta się ją błyskawicznie, a istotę sprawy poznajemy w ostatnich rozdziałach powieści.

Lektura odznacza się oryginalnością oraz niebanalnym wątkiem przodującym. Akcja toczy się w odpowiednim tempie i pozwala czytelnikowi rozsmakować się w opowieści. Nie jest to bardzo ambitna lektura, ale miłośnicy lekkich thrillerów powinni być zawiedzeni. Ja ze swojej strony zachęcam do sięgnięcia po lekturę.