Rzeźnik recenzja

Historia jednego z prawdopodobnie największych i najokrutniejszych morderców w Polsce. Dlaczego prawdopodobnie? Bo oficjalnie został skazany za jedno morderstwo, przypisuje się mu o wiele więcej ofiar. Czytałam już kilka pozycji opisujących polskich morderców, nie natknęłam się jednakże na Józefa Cyppka, bo o nim jest ta książka. Może nie on nim, bo autor napisał to jakby w formie pamiętnika, narracja jest w pierwszej osobie, a Cyppek opowiada o sobie. Sam Cyppek działał na Niebuszewie, dzielnicy Szczecina, w latach powojennych.
Miejsce jest mi o tyle bliskie, że moja babcia mieszkała wraz z rodziną w tym samym miejscu i w tym samym czasie, kiedy mordował tam Cyppek. Widzę tymi samymi oczyma ulice, miejsca, którymi przechadzał się morderca i moja rodzina. Wierzcie mi, gdy się o tym dowiedziałam inaczej spojrzałam na spowiedź Józefa. Pozycja nie jest dla wrażliwych, opisy działalności mordercy nie są łatwe i przyjemne, nie chcę zdradzać faktów, ale wierzcie mi czytałam na raty, chociaż wrażliwa na opisy zbrodni nie jestem.
Wartością dodaną jest forma, początkowo nie mogłam się przyzwyczaić do narracji w pierwszej osobie, ale po przeczytaniu całości sądzę, że to był bardzo dobry pomysł. Czytając ją czujemy się jakbyśmy siedzieli w głowie, jakbyśmy czuli i doświadczali tego, co on. Wprawdzie chronologia wydarzeń nie jest zachowana, ale w moim subiektywnym odczuciu dobrze jest, że odkrywamy życie bohatera powoli i zaskakuje nas jego postępowanie. Pod koniec można zadać sobie pytanie, na ile to, co przeżył go ukształtowało, bo widać, jaki wpływ miała na niego I i II wojna światowa, to zdarzyło się po niej i jego utrata tego, co miał.
Nie rozumiem zarzutów, że w książce mało nowych informacji, przecież autor ich nie wymyśli, a śledztwa ponownego nikt się nie podjął pisarz nie jest reporterem śledczym, on jedynie opisał historię.

Nie ukrywam jest to najlepsza powieść autora z dotychczas wydanych. Polecam miłośnikom rzeczywistych zbrodni, w mojej subiektywnej ocenie warto ją przeczytać.