Miejsce na ziemi recenzja

„Każdy ma swoje miejsce na ziemi, tylko zdarza się, że musi dużo czasu upłynąć, zanim się je znajdzie, oswoi, pokocha”.

Z przyjemnością i ciekawością ponownie przeniosłam się do niewielkiego miasteczka Anielin. Marta w końcu odnalazła swoje miejsce na ziemi i upragniony spokój. Dobrze jej razem z Polą w przyjaznym Anielinie. Marcin podjął pracę w księgarni u braci Pruskich, jest pewny swoich uczuć do Marty, oświadcza się jej. Razem planują wspólne życie. Eliza Prodi, starsza, energiczna pani ma zamiar hucznie obchodzić swoje urodziny. Do przygotowań wystawnego przyjęcia angażuje większość mieszkańców Anielina. Nieoczekiwanie na jaw zaczynają wychodzić skrzętnie ukrywane tajemnice.

Życie w Anielinie toczy się niespiesznie, podobnie jak akcja powieści. Fabuła ciekawie poprowadzona, jest refleksyjna, niesie emocje, ukazuje pokomplikowane relacje międzyludzkie. Narracja toczy się z kilku perspektyw, co daje nam szersze, wnikliwsze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Pani Iwona ma bardzo lekki, płynny, naturalny styl, czytanie od początku było przyjemnością. Zajmująco ukazani bohaterowie, zaskakująca paleta ludzkich osobowości. Każdy jest inny, zmaga się z innymi problemami, wnosi coś istotnego do całości. Z przyjemnością przemierzałam razem z nimi ich trudne życie we ścieżki.

Ludzkie, zawiłe losy w całej okazałości. Każdy z bohaterów próbuje żyć po swojemu, znaleźć to co dla niego ważne. Chwile pełne radosnych uniesień, szczęścia przeplatają się z tymi trudnymi, bolącymi, niosącymi smutek. Zwykła, a zarazem niezwykła ludzka bezinteresowna pomoc, życzliwość, dobre słowo, które pozwala spojrzeć na świat z nadzieją. Małomiasteczkowa, specyficzna mentalność, strach przed tym co ludzie powiedzą, plotki, zawiść.

Klimatyczna opowieść, którą czyta się szybko i przyjemnie. Słodko – gorzka, poruszająca, życiowa, ciepła historia o trudnej codzienności. Daje do myślenia i niesie nadzieję. Jeżeli lubicie dobre powieści obyczajowe, serdecznie polecam całą serię.