Moja droga Emmie Blue recenzja

Czuliście się kiedyś samotni?
Znacie uczucie kompletnej pustki i zawieszenia?
Może dlatego, że wspomniane odczucia nie są mi obce (ale z zupełnie innych powodów niż w przypadku Emmie), tak mocno przeżywałam losy bohaterki książki "Moja droga Emmie Blue".

Emmie jako szesnastolatka, będąc w złej kondycji psychicznej z powodu pewnego zajścia, wypuściła balon z karteczką z życzeniem i namiarami do siebie. Po jakimś czasie dostała odpowiedź od chłopaka, który ten balon znalazł. Zaprzyjaźnili się. Lucas wraz z bratem Eliotem i ich rodzicami stali się dla Emmie jak rodzina, której nigdy tak naprawdę nie miała.
Cała książka jest napisana z punktu widzenia Emmie i praktycznie w każdym rozdziale teraźniejszość przeplata się z przeszłością. W taki sposób autorka Lia Louis powoli odkrywa przed czytelnikiem prawie trzy dekady z życia bohaterów.
Dorosłe życie łatwiej jest zbudować na solidnych fundamentach, na wspierających rodzicach, pewności siebie, wiernych przyjaciołach z dzieciństwa i dobrej szkole.
Co zrobić, jeżeli czujesz, że nie ogarniasz? Masz 30 lat, wszyscy jakoś ogarniają życie, a ty stoisz w miejscu. A samotność, odrzucenie, odmienność, które ci towarzyszą od dziecinstwa, tylko pogarszają sytuację. Z takimi problemami zmaga się nasza bohaterka, na co dzień dzień bardzo życzliwa i uczynna. Ale czy podoła?
Jest to opowieść życiu w zawieszeniu, o brzemieniu przeszłości, które kształtuje człowieka, o trudach wkraczania w dorosłe życie bez porządnego wsparcia, bez wzorca i co gorsza bez miłości. Jest to też historia o wierze w przeznaczenie i o nadziei na lepsze jutro. O tym, że najlepsze rzeczy mogą nas spotkać, kiedy najmniej się tego spodziewamy i w momencie, kiedy wszystko się wydaje beznadziejne. I o tym, że nie zawsze wszystko jest takie na jakie wygląda.
Ta historia to ciągle przeżywanie i kibicowanie bohaterce, ale nie myślcie sobie, że jest przewidywalna. Zaskoczy was nie jeden raz. Wylałam przy tej książce morze łez. Kilka razy przerywałam czytanie, żeby się pozbierać. To jest jedna z tych książek, które bolą, chwytają czytelnika za serce i nie chcą puścić i z pewnością na długo pozostaną w pamięci.