Nora recenzja

"Nora" autorstwa Doroty Rz. to powieść młodzieżowa osadzona w realiach wielkomiejskiego Detroit, która łączy elementy fantastyki, sensacji i literatury obyczajowej. Historia skupia się na przygodach trójki nastolatków — Nory, Rayana i Petera — wychowanków domu dziecka. Osamotnieni i zepchnięci na margines społeczeństwa muszą zmagać się z wyzwaniami, jakie niesie życie bez wsparcia rodziców i opiekuńczej instytucji. Przełomowy moment następuje, gdy na skutek uderzenia pioruna zdobywają nadprzyrodzone moce. Jak zmienia to ich życie? Czy daje im szansę na spełnienie marzeń?

Autorka z wyczuciem buduje portrety psychologiczne bohaterów, przedstawia ich tęsknoty za wolnością, bogactwem i możliwością odwetu na tych, którzy ich skrzywdzili. Motyw supermocy pozwala nastolatkom realizować pragnienia, ale szybko okazuje się, że nowe zdolności niosą równie wiele niebezpieczeństw, co możliwości. To zderzenie marzeń z rzeczywistością, gdzie magia nie jest ucieczką od problemów, ale tylko kolejnym wyzwaniem, stanowi istotną lekcję o odpowiedzialności, lojalności i sile przyjaźni.

Główna bohaterka, Nora, wyróżnia się silnym charakterem i charyzmą, ale jej moralność pozostaje ambiwalentna. Choć przewodzi grupie i nieustannie stara się podkreślić wagę wzajemnej bliskości, często działa impulsywnie i nieodpowiedzialnie. Jej postać nie budzi jednoznacznej sympatii — to ona jest inicjatorką ryzykownych działań i łamania zasad, co nierzadko sprowadza na grupę kłopoty. Z drugiej strony, jej potrzeba bycia akceptowaną i docenianą uwypukla głęboką potrzebę miłości, którą rzadko otrzymywała. Rayan i Peter to chłopcy o wyraźnie różniących się temperamentach i zdolnościach. Rayan, uzależniony od słodyczy, jest utalentowanym konstruktorem, co nadaje powieści nieco steampunkowego klimatu, gdy tworzy niezwykłe urządzenia. Natomiast Peter to typowy komputerowy geniusz — haker o przenikliwym umyśle, który najlepiej czuje się w świecie wirtualnym. Obydwaj stają się podporządkowani Norze, choć ich charaktery są znacznie spokojniejsze. Wydaje się, że bez jej wpływu mogliby wieść mniej burzliwe życie.

Powieść charakteryzuje się płynnością i dużym zaangażowaniem, jednak czasami tempo wydarzeń bywa zbyt szybkie, co może powodować dezorientację u czytelnika. Niedopracowane szczegóły w niektórych scenach sprawiają, że fabuła traci na spójności. Mimo to historia wciąż przyciąga uwagę dzięki skomplikowanym relacjom między postaciami i ciągłemu napięciu. Dynamiczna akcja oraz nietuzinkowi bohaterowie sprawiają, że warto po nią sięgnąć.

Język powieści jest prosty i potoczny, co sprawia, że książkę czyta się lekko i szybko. Autorka nie unika poruszania trudnych tematów, jak uzależnienia czy używki, które pojawiają się w życiu naszych bohaterów. Choć te elementy są obecne, nie dominują nad fabułą, a ich obecność stanowi jedynie część szerszego obrazu życia młodych ludzi borykających się z problemami dorastania.

"Nora" Doroty Rz. to wciągająca opowieść o dojrzewaniu, przyjaźni oraz sile rodzinnych więzi, które budowane są nie tylko przez wspólną krew, ale również przez wspólne doświadczenia. Książka opowiada o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie i niesie ważne przesłanie o wartości lojalności i wzajemnej odpowiedzialności. Choć niektóre wątki mogłyby zostać bardziej rozwinięte, a główna bohaterka budzi mieszane uczucia, dynamiczna fabuła i nietuzinkowi bohaterowie czynią tę historię wartą uwagi. Miłośnicy pełnych przygód opowieści z elementami magii i suspensu z pewnością znajdą w niej interesującą lekturę, mimo pewnych niedoskonałości konstrukcyjnych.

Współpraca z serwisem sztukater.pl