Sixteen souls recenzja

Nie sięgam często po książki młodzieżowe, ale opis „Sixteen Souls” i jej wysokie oceny na goodreads zachęciły mnie, by zrobić dla niej wyjątek. „Młodzieżowa powieść grozy i romans fantasy w jednym” jest dla niej bardzo trafnym określeniem i trudno zawyrokować, który z tych wątków przeważa.

Bohaterem powieści jest młody chłopak, Charlie, który prócz zmagania się ze zwykłymi problemami nastoletniego wieku, zostaje obarczony o wiele poważniejszym brzemieniem. Mianowicie ma dar, a może przekleństwo widzenia duchów. Nie jest to temat, o którym mógłby rozmawiać z rodziną i znajomymi bez posądzenia go o szaleństwo, więc przyjaźni szuka tam, gdzie może być sobą, właśnie wśród duchów.

Jednak i w ich świecie nie dzieje się dobrze, a kolejne niepokojące zdarzenia prowadzą do odkrycia mrocznej i niebezpiecznej tajemnicy. Charlie, który początkowo unika angażowania się, nie może od niego uciec, gdy zagrożenie dotyka bezpośrednio jego przyjaciół i osobę, którą zaczyna dążyć silniejszym uczuciem.

Akcja prowadzona jest bardzo dynamicznie, nie dając chwili na zaczerpnięcie oddechu. Nie wszystko jest tu podane od razu na tacy, więc przyjemnością jest odkrywanie kolejnych warstw tej historii tworzących spójną fabułę. Autorka wyjaśnia stopniowo czytelnikowi, ale i bohaterom choćby przyczynę daru pozwalającego widzieć i rozmawiać z duchami, czy mroczną tajemnicę znikania niektórych z nich. Duży plus za tą spójność, bo nie ma tu urwanych wątków i niewyjaśnionych spraw.

Bohaterowie, jak na nastolatków przystało nie zawsze postępują rozsądnie, reagując czasem z przesadą, innym razem wykazując się naiwnością, ale właśnie to czyni ich takimi prawdziwymi. Autorka zgrabnie wplata tematykę niepełnosprawności i radzenia sobie z nią, queer i transseksualizmu, ale również pozytywnej zmiany, jaką może przynieść otwarcie się na drugiego człowieka.

To zdecydowanie powieść dla starszej młodzieży ze względu na sporo scen dość brutalnej przemocy, ale dostarczająca nie tylko mrocznej rozrywki, ale i wartościowych, niosących nadzieję treści. Ukazująca wagę przyjaźni, tolerancji i współpracy. Już dałam ją do przeczytania mojemu synowi i ciekawa jestem jego opinii.