Chłopak, który okradał domy i dziewczyna, która skradła jego serce recenzja

Książkę otrzymałam od wydawnictwa Books4YA za sprawą organizowanej akcji recenzenckiej. Jest to literatura młodzieżowa, która dosyć często wpada w moje ręce, choć do młodzieży już raczej się nie zaliczam.

Książka opowiada o dwóch nastoletnich braciach, których ojciec podrzucił do opieki ciotce, jednak chłopcy nie potrafili się przystosować do wymagań kobiety. Nastolatkowie opuszczają jej dom i zaczynają żyć na własną rękę, na ulicy. Młodszy z braci Sam ma 15 lat, czuje się odpowiedzialny za starszego brata, który cierpi na autyzm. Sammy wciąż nadstawia karku za brata, tłumaczy mu zasady życia w społeczeństwie i pomaga opanować ataki, lecz jego brat z powodu swojej niepełnosprawności wciąż ma problemy, chcąc dostosować się do innych.

Sam biorąc odpowiedzialność za brata i jednocześnie starając się przeżyć na ulicy, włamuje się do domów, czasem w nich pomieszkując pod nieobecność lokatorów, czasami okradając, czasami tylko po to żeby się najeść. Chłopak kolekcjonuje klucze od domów, do których się włamał, dając sobie namiastkę spełnienia marzenia o własnym, bezpiecznym miejscu. Podczas ostatniej akcji, niemal wpada, a rodzina z którą jest zmuszony spędzić czas całkowicie zmienia jego postrzeganie świata. Chłopak choć nie chce przywiązuje się do nich, lecz bolesna przeszłość się o niego upomina.

Historia jest naprawdę świetna. Opowiada o trudach życia, szukaniu swojego miejsca, o zachowaniach osób z autyzmem, a także postrzeganiu ich przez społeczeństwo. Poznajemy świat z perspektywy piętnastolatka, który nie tylko musi radzić sobie sam, ale dodatkowo zajmować się starszym o dwa lata bratem, który nie ułatwia mu zadania. Widzimy nastolatka, który wciąż walczy sam ze sobą, jest samotny i zagubiony. Nauczony radzić sobie samodzielnie, nie potrafi przyjąć pomocy, a dla swojego brata jest gotów na wszystko, nawet na cierpienie.

Książka bardzo mi się podobała. To wspaniała i wartościowa historia. Czyta się ją bardzo dobrze i szybko, język jest prosty i zrozumiały dla każdego. Pełno w nich wewnętrznych rozterek głównego bohatera. Sama historia braci jest smutna i zajmująca, jednak książka pokazuje też pozytywne aspekty takie jak braterska miłość i oddanie, mamy trochę humoru, nawet znajdziemy odrobinę sarkazmu, a przede wszystkim wyciągamy wniosek, że warto się nie poddawać i prosić o pomoc, bo chętni do jej udzielenia zawsze się znajdą.