Czwarta powieść tom I recenzja

Agnieszka Janiszewska absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, z zawodu historyk. Jest rozpoznawana z sag rodzinnych oraz doskonale zarysowanego tła historycznego w powieściach obyczajowo-historycznych.

Tym razem zabiera nas do życia Renaty Nałęcz. Jest to młoda niespełna dwudziestopięcioletnia dziewczyna, która zaczyna dorosłe życie. Jest ona główną bohaterką książki.

Akcja zaczyna się w maju 1995 roku w małym miasteczku Lipniewo, znajdującym się na przepięknych polskich Mazurach. Dziewczyna jest świeżo po zakończonych studiach polonistycznych oraz bibliotekarskich. Jednak swoją przyszłość wiąże z pisaniem powieści i staniem się z prawdziwego zdarzenia pisarką. Mimo młodego wieku na swoim koncie posiada już trzy wydane powieści. Jest już najwyższy czas na szukanie kolejnego pomysłu na książkę.

W tym pięknym malowniczym mazurskim miasteczku odbywa się spotkanie autorskie z Renatą, ku jej zdziwieniu przyszło kilkanaście czytelniczek, jednak ku jeszcze większemu zaskoczeniu pojawili się również dwaj mężczyźni. Raczej nie są to fani „tanich romansideł” dla kobiet. Jednak uwagę i większe zaintrygowanie swoją osobą przyciąga młody mężczyzna, zdecydowanie nie wykazujący zainteresowania całym spotkaniem jak również samą autorką. Po co w takim razie pojawił się na wieczorku autorskim? Już na samym początku wykazuje niechęć do autorki oraz krytykuje jej twórczość. Jednak na tym nie zaprzestaje, po zakończonym wieczorku zaczepia ponownie autorkę, tym razem proponując niecodzienną ofertę. Ma dla Renaty pomysł na kolejną powieść, czy młoda pisarka z niej skorzysta?

Opisana wyżej sytuacja jest niewielką częścią książki jednak jest zarazem najważniejszym punktem od którego zaczyna się rozwijać cała akcja powieści. Cała historia jest bardzo rozbudowana, owiana niedopowiedzeniami, tajemnicami. Fabuła wciąga, nie wiadomo jak dalej się potoczą losy. Niestety książka pozostawia niedosyt, zakończenie jest na tyle tajemnicze, że chce się od razu przeczytać kolejną część.

Ponadto w książce bardzo często wspomniany jest okres przedwojenny jak i powojenny. Panujący socrealizm w literaturze oraz podkreślenie trudności z jakimi borykali się tamtejsi pisarze jak i poeci. „Czwarta powieść” ma być właśnie osadzona we wczesnych latach powojennych.

Książka napisana bardzo prostym, przyjemnym i łatwym językiem. Jest to bardzo przyjemna, lekka lektura, idealna na jesienne, długie wieczory. Jest to zdecydowanie literatura kobieca, ale warta przeczytania.

Z miłą chęcią sięgnę po drugi tom powieści.

Książkę otrzymałam z Klubu recenzenta nakanapie.pl