Czwarta małpa recenzja

Trzy mądre małpy: Mizaru, Kikazaru i Iwazaru, stały się tłem dla książki J.D.Barkera. Przesłania "nic złego nie widzę", "nic złego nie mówię" i "nic złego nie słyszę" zostały rozbudowane, za pomocą czwartej mniej znanej małpy Shizaru, "nic złego nie czynię", ale człowiek nie małpa, choć podobno od niej się wywodzi. Pewien człowiek zwany "Zabójcą Czwartej Małpy" staje się "solą w oku" Sama Portera i jego ekipy. Swoim postępowaniem przypomina nieco Dextera, który jako samozwańczy mściciel, wymierza sprawiedliwość tym złym, jednakże sposób jego działania, różni się po tym względem, że zabija nie tych złoczyńców, a najbliższe ich sercom osoby, w tym przypadku młode kobiety. Przez wiele lat, nieuchwytny paraliżuje miejscową społeczność, do czasu pewnego wypadku, w którym pod kołami autobusu, ginie mężczyzna, który ma przy sobie, dwa niezwykłe przedmioty: ucho-zapakowane w czarne, eleganckie pudełko, należące do najświeższej ofiary, oraz pamiętnik- spisany właśnie przez "Zabójcę...". Samuel Porter zmagający się ze stratą po śmierci ukochanej żony, żyje już wyłącznie dla rozwiązania tej sprawy. Czy policjanci zdążą nim pojawią się kolejne części ciała zaginionej? Kim jest osławiony "Zabójca Czwartej Małpy"? Czy zginął pod kołami autobusu, tak jak twierdzą policjanci, a może jest bliżej niż wszyscy myślą?
Miałam z tą książką mały problem. Mianowicie poziom drastyczności działania "Zabójcy..." za równo za jego młodych lat, jak i w dorosłości, to dla mnie za dużo. Myślałam, że po rodzimym Maxie Czornyju i jego serii z komisarzem Deryło, nic mnie nie zaskoczy, a jednak. Barwność opisów tortur, znajdywanych ciał, są tak szczegółowe, że zastanawiam się na ile, było to niezbędne. Czytałam wiele książek podobnych gatunkowo do "Czwartej Małpy" i zdaję sobie sprawę z tego, że będzie mrocznie i brutalnie, ale zdecydowanie jestem fanką mniej opisowych zbrodni, dyskomfort pozostał we mnie do teraz. Ten zdecydowany minus, nie przyćmił jednak wartkiej akcji, sprytu "Zabójcy...", dobrze skonstruowanych postaci. Ciekawe okazało się, także odkrywanie tajemnic, przez które w mniemaniu #4MK młode kobiety musiały zginąć, oraz sam pamiętnik i powrót do przeszłości. Plusów jest zdecydowanie więcej, także jeśli nie przeszkadzają Wam szczegółowe opisy przemocy, to bardzo polecam.