Wszystko dla Emilii recenzja

„Ludzie boją się własnych uczuć, jakby sam fakt posiadania serca, tej miękkiej części w głębi duszy, był czymś, co czyni ich słabszymi”.

„Wszystko dla Emilii” to piękna książka, która w subtelny sposób przypomina nam, jak ważne są uczucia, którymi obdarowujemy drugą osobę, ale również jak łatwo pogubić się w prozie codzienności i przestać dostrzegać w życiu to, co mamy najcenniejszego, czyli drugiego człowieka obok i jego miłość.

Jakub Modrzycki jest zabawkarzem. Poza swoją pasją zdaje się jednak nie dostrzegać świata. Zmienia się to, kiedy na zimowym balu poznaje miłość swojego życia, Emilię. Jest to moment w którym zaczyna się ich, mogłoby się wydawać, idealne życie. Mają przepiękny ślub, dom, wymarzone dzieci i interes, który bardzo dobrze prosperuje. Niczego więcej im do szczęścia nie potrzeba. Jednak lata mijają a w życiu państwa Modrzyckich zachodzą zmiany, na pozór ledwie dostrzegalne, ale sprawiające, że z dnia na dzień coraz bardziej się od siebie oddalają. Kilka dni przed adwentem na jaw wychodzą tajemnice, które sprawiają, że serce Jakuba na moment przestaje bić. Postanawia jednak ze wszystkich sił zawalczyć o swoją rodzinę. Czy mu się to uda? Czy świąteczny czas będzie sprzymierzeńcem jego planu?

Ta pozycja jest wyjątkowa. Nie tylko dlatego, że autorka po raz kolejny przenosi nas w historii i pokazuje życie okołoświąteczne ludzi w dwudziestoleciu międzywojennym i nie dlatego, że podjęła się tematu historii i rozwoju zabawkarstwa właśnie w tym okresie. Jest wyjątkowa dlatego, że pokazuje jak silnym uczuciem jest miłość i jaką moc ma wybaczenie.

Gdybym czytała tę pozycję w bardziej sprzyjających okolicznościach, to zdecydowanie wyobrażam sobie siebie okrytą ciepłym kocem, z kubkiem parującej herbaty w ręce, korzennymi ciasteczkami na talerzyku i czekoladowym woskiem, którego zapach roztacza się po całym domu, a ja oddaje się lekturze, od której nie sposób się oderwać i którą chcę przeczytać całą w ten jeden wieczór – od pierwszego aż po ostatnie zdanie. Dlatego, że ta książka właśnie taka jest, wciągająca a jednocześnie otulająca, budząca niepokój, ale też dająca nadzieję.

Wydaje mi się, że najważniejszym, co chce nam autorka przekazać jest to, że miłość jest w stanie wiele znieść i wiele wybaczyć, a cała świąteczna atmosfera w niej panująca dodatkowo dodaje książce aury radości, spokoju i oczekiwania, mimo napotykanych na drodze naszych bohaterów trudności.

Zakończenie dla mnie po części było niespodziewane, ale napełniło wiarą i nadzieją na lepsze.

Polecam z całego serca tę pozycję, która w mojej opinii będzie idealna nie tylko na grudniowe wieczory.