Nauczycielka z getta recenzja

Zastanawialiście się kiedyś ile byście byli w stanie poświęcić w imię miłości?

Główna bohaterka książki „Nauczycielka z Getta” Anety Krasińskiej poświęciła całą siebie, by tylko móc być przy swoim ukochanym. II wojna światowa, Niemcy zajmują Łódź i tworzą getta. Trafia do niego Dawid, Żyd, który wziął ślub z polską nauczycielką Laurą. Nie dane im jednak było długo cieszyć się szczęściem. Kobieta po tym jak Niemcy bestialsko mordują jej rodziców, postanawia z własnej woli zamieszkać w getcie, by być blisko męża. Zatrudnia się w szkole, gdzie próbuje dać namiastkę normalności biednym, wychudzonym i wystraszonym dzieciom, a sama przetrwać kolejny dzień, bowiem w żadnym, najgorszym nawet koszmarze nie spodziewałaby się tego, jak człowiek człowiekowi może zgotować taki los.

Ciężko mi wyrazić słowem, jakich emocji dostarczyła mi ta lektura. Napisana na podstawie autentycznych wydarzeń odcisnęła się głęboko w moim sercu. Nigdy też nie przypuszczałam, iż czytając lekturę o wojennej tematyce, sama będę „świadkiem” okrucieństwa, jakie niesie ze sobą wojna.

Autorka w dobitny sposób ukazuje, jak nieludzko zachowywali się Niemieccy żołnierze, dopuszczając się najgorszych zbrodni, traktując Żydów jak robactwo, które trzeba wytępić. Obrazy, które wyłoniła nam pisarka, wstrząsnęły mną do głębi. Brud, ubóstwo, skrajna nędza, ciężka fizyczna praca w zamian za niewielką ilość jedzenia, ciągły strach przed oprawcami to codzienność, która towarzyszyła ludziom w getcie.

W tym całym kieracie pojawia się jednak promień słońca. Miłość, która jest silniejsza niż wszystko. Dwoje ludzi dosłownie skoczyłoby za sobą w ogień, byleby tylko móc być razem. Piękna i wyjątkowa jest ta miłość, dająca wiarę i nadzieję na lepsze jutro. Autorka ukazała także miłość wielowymiarową, matki do dzieci, żony do męża, do bliźnich, ukazała to, że nawet w tak trudnych i ciężkich czasach byli ludzie, którzy nie zapominali jakie wartości są w życiu ważne i przekładali je ponad wszystko, niekiedy nawet ponad swoje własne życie.

Nie umiem podsumować tej książki, bo czy można podsumować zło i krzywdy, które zostały wyrządzone ludziom podczas wojny? Tematyka ciężka, historia i losy bohaterów trudne i bez happy endu, ale nie wyobrażam sobie, żeby było inaczej. Rozdarte serce, żal i smutek pozostawiła we mnie ta powieść. Na pewno zostanie w moim sercu na długo. Dziękuję pani Annie Krasińskiej za takie piękne opowiedzenie tej historii.

Współpraca: Wydawnictwo Jaguar