Cesarzowa Sisi recenzja

Historyczny życiorys cesarzowej Sisi jest tak fascynujący, że pewnie już niejeden raz spotkaliście się z fabularną próbą jego odtworzenia. Księżniczki Disneya umarłyby z zazdrości po zobaczeniu jej wszystkich sukien, klejnotów, ba! złotej oszklonej karocy, w której jechała do ślubu. Gigi Griffis zwraca nam uwagę na fakt, że w momencie zamążpójścia Sisi była przecież nastolatką i to nie do końca cichą i pokorną.

Cesarzowi Franciszkowi pisana była starsza siostra, Helena, ale nieoczekiwanie zmienił zdanie i ostatecznie to Elżbieta stanęła przed ołtarzem. Na takim gruncie można stworzyć wielką romantyczną opowieść i taką też snuje autorka tej książki. Na główny plan wysuwa się pierwsza miłość dwojga młodych ludzi, którzy muszą walczyć z przeciwnościami losu, by ze sobą być. Bohaterowie przytłoczeni są obowiązkami, do których nie dojrzeli, dworską etykietą, której nie rozumieją oraz własnymi koszmarami zakorzenionymi w przeszłości.

Szkoda, że więcej czasu nie poświęcono na ukazanie domu rodzinnego Sisi. Z tego co pamiętam, z historycznych źródeł, panowały w nim dużo luźniejsze zwyczaje, dlatego przeprowadzka do pałacu i przestrzeganie tysiąca nowych zakazów, było dla Elżbiety szokiem. W powieści ciężar niedopasowania spadł przede wszystkim na jej niepokorny charakter. Przez to, w moich oczach, księżniczka wypadła trochę jak współczesna dziewczyna wrzucona do XIX-wiecznej rzeczywistości. Z drugiej strony, może to i dobrze, bo młodym czytelniczkom łatwiej będzie się z nią utożsamić.

"Cesarzowa Sisi" Gigi Griffis jest powieścią pisaną z myślą o nastoletnich czytelniczkach. Znajdą tutaj silne romantyczne emocje, dworskie intrygi, przystojnego księcia (czy raczej cesarza) jak z bajki z mrocznym sekretem oraz jego niegrzecznego brata. Takim odbiorcom to polecam, a sama czekam z cichą nadzieją na kontynuację, tylko ta już pewnie z bajką będzie miała niewiele wspólnego.