W ramionach mafii recenzja

Mojra ma ogromny talent, który przez część ludzi jest podziwiany, ale niestety przez większość z nich, znienawidzony. Podczas ucieczki przed policją, dziewczyna trafia do mieszkania w którym trwa impreza gangu motocyklowego. Dając się wciągnąć w pokerową rozgrywkę ze Złotoustym, ten jeden jedyny raz jest gotowa postawić w grze swoją ukochaną maszynę. Szybko się okazuje, że Mojra tak szybko nie uwolni się od Pana Gambino. Mężczyzna zapewniający bywalcom swojego klubu możliwość spełniania najgrzeszniejszych pragnień, obrał sobie młodą artystkę za cel. Międzyczasie, Vincenzo musi stawić czoła Feniksowi, panoszącej się w jego mieście grupie, która sieje postrach i niesie śmierć wśród jego królowych nocy.

Sięgając po tą pozycję nie wiedziałam, że w pewnym stopniu ma ona coś wspólnego z poprzednimi książkami autorki. Było to dla mnie bardzo miłym zaskoczeniem, ponieważ uwielbiam serię "Dziedzic podziemia" i spotkanych tam bohaterów. Nie znaczy to jednak, że "W ramionach mafii" mocno odnośni się do poprzednich książek. Nie, nie. Jest to inna historia, o zupełnie innych bohaterach.
Mamy tu młodą dziewczynę, która nie potrafi pogodzić się ze swoją odmiennością i ukrywa ją pod ciemnymi ubraniami i makijażem. Jest jednak bardzo zdolna i to w nie jednej dziedzinie, a jej pasja i zawziętość zwróciła uwagę Złotoustego. Ten za to, ukrywa swoje prawdziwe ja, za maską bezwzględnego i niebezpiecznego mężczyzny, który pod nieobecność swojego brata musi rządzić półświatkiem.
Historia tej dwójki pod względem fabularnym podobała mi się, jednak ciężko mi było pogodzić się z tym, że ich relacja wypadła tak sztucznie. Sposób w jaki ze sobą rozmawiali, był tak mało realny, że utrudniało mi to zagłębienie się w lekturze. Brakowało mi naturalności, można by powiedzieć, normalnego języka. Do końca książki nie byłam w stanie się do tego przyzwyczaić.
Pomijając wyżej wspomnianą "wadę" językową, jestem zadowolona z historii którą napisała dla nas Monika Nerc. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę.