Między ustami a brzegiem pucharu recenzja

Czy ktoś ma ochotę na uroczą, bezpiecznie przewidywalną, ale napisaną z brawurowym rozmachem historię miłosną? Oto jest - „Między ustami a brzegiem pucharu”. Schematyczne, ale jak napisane!

"Między ustami a brzegiem pucharu" to nie ckliwe romansidło, a lekka powieść kobieca. Mimo to nie brakuje tu typowych dla Rodziewiczówny motywów: patriotyzmu, umiłowania polskiej ziemi, tradycji i spokojnego wiejskiego życia. Mamy tu i kontrastowe miejsce akcji (Berlin i wieś w Wielkopolsce), i kontrastowych bohaterów.

On – hrabia Wentzel Croy-Dülmen, bajecznie bogaty, nieziemsko przystojny, wygadany ulubieniec kobiet, uroczy lekkoduch, pół-Niemiec, pół-Polak, ale z przekonania Niemiec. Ona – Jadwiga Chrząstowska, prześliczna, poważna, mądra i zaradna Polka, po prostu chodzący ideał, którą wiele łączy z nieznaną Wentzlowi babcią z Wielkopolski. Czy Wentzel stanie się polskim Wacławem? Czy zdobędzie ukochaną, jedyną, która go odrzuciła w jego błyskotliwej karierze łamacza damskich serc?

Schemat podobny do wiele lat późniejszego „Wrzosu”, jednak tam było gorzko (to dużo dojrzalsza, znakomita powieść), tutaj jest słodko. I też mi się podoba.

Przede wszystkim sam Wentzel jest wyjątkowo udaną postacią. Wychowany przez pobłażliwych opiekunów, bez matki, która zmarła krótko po urodzeniu syna mógłby zostać znudzonym dekadentem. I być może tak by się stało, gdyby niezłomne postanowienie zdobycia serca Jadzi nie wydobyło z hrabiego najlepszych cech. Pod jej wpływem staje się polskim patriotą, dobrym gospodarzem i wiernym mężem. A przy tym pozostaje duszą towarzystwa. Naiwne? Może, ale to przecież romans, taki ma być! A Wentzel od początku zdobywa moją sympatię, tak samo jak przyjaźń brata Jadwigi. Bo taki już jest – nie sposób go nie lubić.

Jadzia jest jego przeciwieństwem i jako bohaterka pozostaje w jego cieniu. Gdyby nie spotkała Wentzla, prawdopodobnie z wiekiem stałaby się bardzo surowa i zasadnicza. Dzięki niemu zmienia się w uroczą, choć stanowczą i zdecydowaną kobietę.

Schematycznie? Zbyt sielankowo? Wcale nie, w końcu to Rodziewiczówna! Świetna polszczyzna, kilka rewelacyjnych epizodów (berlińska impreza!) zapewniają najlepszą rozrywkę. Sprawdźcie sami!