Wnyki recenzja

Znów zatopiłam się w lekturze Michała Śmielaka. Tym razem autor zabrał mnie w Karkonosze do uroczej wioski Wnyki. Uroczej? Mhmmm to się jeszcze okaże...

Poznajmy Kosmę Ejchersta, policjanta i siostrzeńca wpływowego biskupa. Kosma zjawia się u wuja na jego prośbę. Biskup prosi młodego policjanta o nieoficjalne śledztwo w sprawie zaginięcia młodego księdza Piotra Dębskiego. Ksiądz Dębski pojechał na urlop do parafii we Wnykach i po tygodniu znika. Słuch o nim zaginął. Kosma jedzie tam, by dowiedzieć się co stało się z młodym księdzem.

Kosma nie dostał od wuja praktycznie żadnych informacji na temat młodego księdza ani powodu dla którego został odesłany do Wnyków. Powszechnie wiadomo, że do tej wioski trafiali księża, żeby przemyśleć swoje zachowanie lub czyny, które nie przystoją duchownemu. Jednak czego dopuścił się ksiądz Piotr, tego już Kosma się nie dowiedział od wuja.

Kiedy młody policjant trafia do Wnyków, zauważa że to spokojna i urokliwa wioska. Zaczął rozpytywać o księdza Dębskiego. Jednak natrafił na mur milczenia i tajemniczą legendę, że niby Jezus schodzi z krzyża, by wymierzyć sprawiedliwość. To wszystko wydawało mu się nierealne i wręcz dziwne. Kosma uruchomił swoich znajomych w różnych kręgach, zaczął szukać prawdy i zaginionego księdza. Nie było to łatwe zadanie, bo zło w tej wiosce czaiło się wszędzie, to jednak Kosma zauważył zbyt późno.

To była świetna książka, bardzo w stylu autora i z jego charakterystycznym humorkiem. Uśmiałam się z tekstów niektórych bohaterów. Akcja książki rozpoczyna się już na początku, po czym stopniowo przyspiesza, kiedy Kosma odnajduje kolejne puzzle tej tajemniczej układanki. Jednak takiego końca się nie spodziewałam.

Ze wszystkich bohaterów szczególnie zawiodła mnie Maja. Kiedy autor dokładnie naświetlił jej rolę nie mogłam w to uwierzyć. Mam duszę romantyka, więc jak autor wrzuca w książkę odrobinkę miłości, uważam to za miły dodatek. Tu też było miło i... Jednak nie mogę Wam napisać nic więcej, bo za dużo bym zdradziła, a nie chcę Wam zepsuć lektury.

Ogólnie książka była super, czyta się to bardzo przyjemnie, pojawiło się tu zawiązanie do ,,Inkwizytora", jednak nie martwcie się, jeżeli nie czytaliście go. Spokojnie można czytać ,,Wnyki" nie znając wcześniejszych książek Śmielaka.

Autor pokazał tu nieznaną zwykłemu człowiekowi, część życia kapłańskiego. Tą powiedziałabym bardziej mroczną czy złą. Ksiądz to też człowiek, który też może zbłądzić. A błądzić jest rzeczą ludzką. Po przeczytaniu książki nasuwa mi się pytanie czy jest w tym choć ziarno prawdy? Myślę, że tak, może nie we wszystkim, ale na pewno w części.

Na koniec chciałabym Was bardzo zachęcić do zapoznania się z książkami Michała Śmielaka. Są naprawdę świetne i będzie się Wam super czytać w te coraz dłuższe jesienne wieczory. Przede mną jeszcze ,,Postrach". Zazdroszczę tym z Was co dopiero zaczynają przygodę ze Śmielakiem.