Cześć, wszechświecie recenzja

Hmm, kiedy myślę o tej książce to czuję się nieco zagubiona.

Zacznę od samego początku. Uwielbiam literaturę dla dzieci, kocham wartościowe historie bogate w subtelną naukę o świecie i ludziach, nie ma nic bardziej satysfakcjonującego niż przeczytanie takiej książki, dlatego z radością sięgam po kolejne z tej "półki", jednak tym razem jestem nieco rozczarowana.

Oczekiwałam po tej książce wzruszenia, śmiechu i ogólnie zadowolenia, tymczasem moje reakcje były mocno nijakie, przez całą lekturę byłam bardzo neutralnie do niej nastawiona, po prostu czytałam, czytałam i skończyłam, od tak. Dla mnie to niestety było dość nijakie, nudnawe, a z ogromnym potencjałem, przynajmniej na to przygotowywało mnie początkowe przedstawienie postaci, a wyszło jak wyszło.

Jest to opowieść o piątce dzieciaków. Czwórce przyjaciół i jednym dość istotnym bohaterze negatywnym. Virgil jest nieśmiały, Kaori przebojowa, Gen to typowa ciekawska młodsza siostra, Valencia jest głucha, a Chat... Chat ma okropny wzór do naśladowania i znęca się nad innymi.

Zacznijmy od dobrej strony tej książki - jest w porządku, styl jej napisania jest prosty i konkretny, tekst nie przytłacza, bohaterowie są po prostu uroczy i mocno charakterystyczni, ich niewinność faktycznie może wywołać uśmiech.

No to co poszło tu nie tak? Fabuła, myślę i nadal jestem mocno zaskoczona tym, że coś co mogło zostać zamknięte w dwóch rozdziałach było główną gałęzią tej historii. Oczekiwałam wielkiej przygody pełnej magii (niekoniecznie dosłownej), a dostałam w zasadzie jedną sytuację, która została rozciągnięta na całą książkę.

Virgil zniknął bez śladu, ktoś mu w tym pomógł, a jego przyjaciele targani złymi przeczuciami wyruszają do lasu by go odszukać. Niestety, w trakcie tych poszukiwań nie dzieje się w zasadzie nic podniosłego czy trzymającego w napięciu.

Na koniec historii dostajemy mały morał o tym jak nasze przeżycia nas kształtują, jak dzięki nim dojrzewamy i nabieramy odwagi, a także to jaki wpływ na dzieci mają dorośli z ich otoczenia, ale to byłoby na tyle. Nie urzekła mnie ta historia i mimo że czytało się przyjemnie, to raczej jej nie polecam, istnieje dużo lepszych. CHOCIAŻ - myślę, że właśnie jej prostota może przypaść do gustu młodszym czytelnikom, ja chyba jestem na nią za stara.

Ode mnie 5/10.

Książkę do recenzji otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu Nakanapie.pl