Zapomnij o mnie recenzja

Totalny wyciskacz łez w moim przypadku. Lubię bardzo ! Książka opowiada o 28-letnim Marshallu który przeprowadza się do Nowego Jorku. Bardzo chce on odciąć się od mrocznej przeszłości i zacząć wszystko od nowa, i tu nasuwa się pytanie czy mu się to uda. Nowa praca, nowe wyzwania, przyjaciele i kobieta. Warto dawać ludziom drugą szansę. Chłopak zamieszkuje z dwójką rodzeństwa i tak właśnie poznaje Sarę. Zajęta dziewczyna zaczyna prowokować i kusić. Czy wyniknie z tego dobra relacja ? Warto się przekonać na własnej skórze. Na jaw wychodzą zupełnie niespodziewane fakty jakie skrywa dziewczyna. Dużo zwrotów akcji, niebezpieczna gra. Sara sama nie wie czego chce, niestabilna emocjonalnie, nie może uwolnić się z chorego związku z facetem który jest jej alfonsem! Kibicowałam jej bardzo, jednak kiedy w życiu bohatera pojawia się druga kobieta sytuacja zaczyna nabierać innych kolorów. W pewnym momencie Shall staję pomiędzy młotem, a kowadłem i pytanie co wybierze ? Czy odrzuci dziewczynę którą uratuje z pożaru czy może stworzy z nią zupełnie zdrową relację ? Zakończenie książki totalnie nieprzewidywalne, nigdy bym nie pomyślała, że ta książka tak się zakończy. Wyczekiwałam happy endu. Nie bez powodów K.N Haner nazywają "królową dramatów". W tej książce nie brakuje emocji i łez, mało które książki mnie wzruszają do takiego stopnia. W książce zostaje pokazana relacja ojca z synem, zresztą niezbyt przychylna oraz miłość matki do syna. Ujęta zostaje męska przyjaźń, tak zupełnie różna niż damska. Swoją drogą nie sądziłam, że takie przyjaźnie mogłyby istnieć.

"My nie mogliśmy planować. Nie mieliśmy szans na to, by coś szło po naszej myśli. Byliśmy z góry przegrani, a mimo to ja nadal chciałem walczyć."

"Życie przecież na tym polega, Marshall. Trzeba znaleźć kogoś odpowiedniego. Kogoś, komu możemy oddać serce i ufać na tyle, by wierzyć, że nas nie skrzywdzi."

Super, że książka napisana jest z perspektywy mężczyzny, taka miła odmiana w twórczości autorki. Kiedyś jeszcze wrócę do tej książki :)