Medea z Wyspy Wisielców recenzja

"Medea z Wyspy Wisielców" Magdy Knedler to bardzo poruszająca powieść. Im bardziej się w nią wczytywałam tym bardziej było mi żal Medei.

Co znajdziecie w książce ? Miłość, trudne wybory, walkę o przetrwanie, a wszystko to dzieje się na początku XX wieku, gdzie kobieta nie miała nic do powiedzenia, nie mogła decydować o sobie, o swoim losie, losie swoich dzieci.

Mada pochodzi z rodziny... No właśnie, jakiej ? Kto był jej ojcem, matką ? Jakie jest jej pochodzenie ? Sama wie tylko tyle, że jej rodzice nie żyją, jej ojciec zabił jej rodzeństwo. Była sierotą. Pracowała od najmłodszych lat jako służąca, zawsze nią pomiatano, nikt nigdy nie chciał jej pomóc. Była bardzo zdesperowana, gdy zaoferował jej pomoc Andreas Schwietz. Chciał żeby przeprowadziła się na wyspę, na której żyje razem z ojcem. Liczyła na wybawienie, jednak okazało się, że nie różni się on od innych mężczyzn. Liczyła na bezpieczne schronienie, otrzymała kolejną pogardę i ból.

Pewnego dnia na wyspie pojawia się Johann, który ma być ogrodnikiem w domu. Jest dla Mady miły, pragnie jej pomóc, a ona z czasem się nim zakochuje. Jednak zazdrosny Andreas stara się nie dopuścić do rozkwitu ich miłości. Jest coraz bardziej nieprzyjemny i natarczywy dla Mady. Wtedy Johann proponuje jej ucieczkę.
Czy uda im się bezpiecznie odejść ? Czy Medea w końcu znajdzie bezpieczny dom ? Czy odmieni się jej los ? Koniecznie musicie przeczytać tę książkę i dowiedzieć się jak potoczą się losy Medei.

Życie potrafi być okrutne w różny sposób. Zastanawiając się nad recenzją chciałam napisać, że wtedy kobiety miały ciężko, mężczyźni taktowali je jak swoje własności, można było je gnębić. Często też o losie innych decydowały pieniądze - jeśli się je miało było się panem swojego życia, jeżeli nie - było się skazanym na innych. I to wszystko jest prawda, a czy można to napisać w czasie przeszłym, że było ? Nie. Nadal wiele kobiet, wiele osób jest tak traktowanych. Wiele kobiet boi się swoich partnerów, mężów, ojców, czasem i synów, którzy znęcają się nad nimi fizycznie, słownie. Takie kobiety nie widzą innego sposobu jak się poddać, nie chcą walczyć. Jednak w przypadku Mady jest inaczej, ona podejmuje próby walki, mimo, że tracie wiele.

"Medea z Wyspy Wisielców" to piękna i zarazem smutna historia. Piękna, bo autorka pięknie ją napisała, pięknie ukazała ból, cierpienie, bezsilność, biedę i nędzę. A smutna, bo Medea traci wszystko co kocha. Dla mnie książka była bardzo wartościowa, ale czytając ją czułam się bezsilna, bo chciałbym jej jakoś pomóc, wszystko we mnie krzyczało,że to co ją spotyka jest niesprawiedliwe.
Musicie koniecznie przeczytać tę historię i przekonać się samemu czy Mada poradzi sobie z własnym losem.