Marsz w mrok recenzja

"Marsz w mrok" jest debiutem kryminalnym Miłosza Fryzła, a jednocześnie początkiem nowego cyklu o parze detektywów Julii Samarskiej i Danielu Delnerze, który wkupi się w łaski nie jednego miłośnika tego gatunku. 

Przypadkowy przechodzień znajduje zwłoki kobiety, cięcie jest jedno, do tego bardzo precyzyjne. Ta sprawa zostaje przydzielona parze śledczych Samarskiej i Delnerowi, chociaż ich osobiste problemy wcale im tego nie ułatwiają. Ona żyje już jakiś czas bez snu, coraz głębiej popadając w paranoję sprawy z przed lat, on tkwi w romansie, który poważnie zagraża jego małżeństwu. Wydaje się, że śledztwo zostanie szybko, zakończone. Policja błyskawicznie aresztuje mordercę, jednak po kolejnych przesłuchaniach sprawa mocno się komplikuje. Rozpoczyna się gra z przebiegłym osobnikiem. Detektywi nawet sobie nie wyobrażają, ile poświęceń będzie wymagało od nich to śledztwo. Pozornie prosta do rozwiązania sprawa, przerodzi się w poszukiwania zaginionej kobiety, serię brutalnych morderstw oraz próbę odkupienia swoich win przez ludzi, którzy popełnili zbyt wiele błędów.

Ile może poświęcić Samarska i Delner, dla dobra śledztwa?
Czy odnajdą mordercę i poszukiwaną kobietę?

Te i wiele innych pytań nasuwa się podczas lektury "Marsz w mrok" , której akcja rozgrywa się w ogarniętym "ciemnością" Wrocławiu. To już drugi kryminał, który czytam wydawnictwa Bukowy Las, osadzony w tym mieście. I muszę wam powiedzieć, że chyba to miejsce daje odpowiedni klimat na tworzenie książek tego gatunku, bo obie są wyborne! 
Od strony kompozycyjnej, powieść podzielona jest na 29 rozdziałów, które są różnej długości, co nie przeszkadza w czytaniu. Są one tak podzielone, by odkryć przed czytelnikiem nie tylko rozwiązanie zagadki kryminalnej, ale również by poznać życie i problemy naszych głównych bohaterów. Wątek obyczajowy także wciągający. Dwóch śledczych z osobistymi problemami, do tego dość skomplikowane relacje między nimi i mroczne, trudne do rozwiązania śledztwo, to recepta na sukces i zadowolenie czytelnika.
Konstrukcja fabuły przemyślana i na pewno nie można zarzucić autorowi by powiało nudą. Oczywiście zaskoczenie też się pojawiło! Nie mogło być inaczej, przy dobrym kryminale, zszokowanie czytelnika to podstawa! Bynajmniej dla mnie to bardzo duży plus. Co do samych bohaterów. Czy to policjanci z krwi i kości?
Miałam podczas czytania trochę wątpliwości, ale zdążyli się zrehabilitować, a nawet były momenty, gdy bardzo im współczułam. Czekam na ich dalsze losy, jestem ciekawa, jak ich życie potoczy się dalej.
Autor stworzył kryminał, który wciąga od pierwszych stron i dla człowieka, który ma chwilę czasu, może się okazać książką na raz! A co się z tym wiąże? Z następnym czytelnikiem oczekującym na kolejną część cyklu, gdyż ja czekam na więcej! 
Serdecznie polecam !