Mara Dyer. Przemiana recenzja

Mara Dyer- przemiana

Recenzja drugiego tomu trylogii, więc jeśli nie czytaliście pierwszego tomu, mogą pojawić się bardzo istotne spoilery, czytacie tę recenzję na własną odpowiedzialność

Reklama wydawnictwo insignis

Pierwszy tom czytało mi się tak szybko i tak dobrze, że trafił on do topki tego roku, a czytałam ją do początku maja, więc jeżeli ja już po pięciu miesiącach wiem, że to jest jedna z lepszych książek tego roku, to świadczy o niej wiele.
Drugi tom jest natomiast nieco inny klimatem,mam wrażenie, że nawet trochę mroczniejszy. Oba trzymają w napięciu do samego końca.

W tym tomie Mara trafia do szpitala psychiatrycznego i totalnie nie kontroluje swoich mocy. Wie, że nie jest opętana podobnie jak i Noah. Tylko wiecie, trudno jest udowodnić komuś, że widok zmarłych to nie objaw halucynacji czy obłąkania tylko nadnaturalna moc.

Mara dalej jest bohaterką, której ja nie potrafię zaufać. Tak jak pisałam recenzji pierwszego tomu ja tak się miotam między zrozumieniem jej a totalnym ignorowanie mi słów, bo nie wiem, w którym momencie ona powie, że "no a teraz przechodzimy do prawdy i wszystko wcześniejsze to kłamstwo".

W tym tomie mamy też powrót Juda, bo jak wiemy, w 1 zawalił się na niego budynek. A tutaj mamy jego "wspominki" i wiemy, że Mara tak nie do końca pogodziła się z tym, że on mógł zginąć, a po drugie nie wierzę w to, że on nie żyje. Za dużo jest takich przesłanek, że przeżył.

1 tom dla mnie jest 5/5 ⭐️ i był fenomenalny. Ten też jest 5/5 ⭐️, ale trochę się rozczarowałam nim. Liczyłam na takie kontrolowanie jej mocy. Pogłębianiem relacji z Nohem, a bardziej dostałam jej przemyślenia w szpitalu.

Ale powiem wam, że to jak Mara jest przerażona swoją mocą, mi zaimponowało. Czułam autentyczne przerażenie i jej troskę o najbliższych. I szczerze, Mara jest mi coraz bliższa. Może w pełni jej nie rozumiem, ale to jak kreowana jest to mega fajne. Zastanawiam się, jak zakończy się ta trylogia, nie ukrywam, mam jakieś tam swoje przypuszczenia, ale ta seria jest taka, że lubi nas bardzo zaskoczyć. I dlatego bardzo ją polubiłam.
Autentyczni bohaterowie, dreszczyk emocji i tajemnica, której nawet my nie rozumiemy i nie potrafimy jej przewidzieć.