Maigret i sąd przysięgłych recenzja

Maigret ma wątpliwości

Autor: @almos ·1 minuta
2024-12-23
1 komentarz
23 Polubienia
Ta książka z serii z komisarzem Maigretem jest inna od pozostałych, bo nie rozpoczyna się od zbrodni a potem śledztwa. Wszystko zaczyna się na sali sądowej, gdzie Maigret opowiada o podwójnym morderstwie, swoim śledztwie i wykryciu oskarżonego. Zatem na początku ma się wrażenie, że to bardziej thriller sądowy w stylu Grishama niż typowy kryminał Simenona.

A rzecz cała zaczyna się tak, że komisarz zeznaje jako świadek w procesie Gastona Meurant, który jest oskarżony o morderstwo swojej ciotki Leontine Faverges oraz czteroletniej Cecile, którą Faverges się opiekowała. Maigret prowadził śledztwo w tej sprawie, szybko przekonał się o winie Meuranta i wsadził go za kratki. Ale z czasem pojawiły się w sprawie nowe dowody oraz zeznania i Maigret nie był już tak przekonany o winie Meuranta. Przed sądem nasz komisarz przedstawił swoje wątpliwości, w efekcie mężczyzna został uniewinniony przez ławę przysięgłych. Zatem śledztwo rusza raz jeszcze i zaczyna się, typowa dla Simenona, gra psychologiczna pomiędzy Maigretem, oczyszczonym z zarzutów Meurantem i jego żoną. Jak to często bywa w kryminałach z paryskim komisarzem, domyślamy się, kto jest odpowiedzialny za zbrodnię, ale chodzi o uzyskanie dowodów, o przyznanie się sprawcy do winy, i tu właśnie zaczyna się subtelny pojedynek: ważne są szczegóły, niuanse, gry psychologiczne.

Jak to u Simenona, akcja toczy się niespiesznie, ale nie nudzi, poza tym mamy w tle parę smaczków: po pierwsze losy sierot, które w dorosłym życiu cierpią na kompleks niższości i mają kłopoty z tego tytułu. Dalej, dramat zdradzonego męża, który przekształca się w tragedię grecką. I jeszcze frustracje Maigreta, który ma dwa lata do emerytury i czasami czuje się zwyczajnie zmęczony swoją pracą. Wszystko to jest tylko zarysowane, zasygnalizowane, niepogłębione. I jeszcze, mamy w książce zaplanowaną zbrodnię doskonałą, która jak zwykle kończy się fiaskiem, no i bardzo dobrze...

Rzecz czyta się szybko, skończyłem książkę w ciągu jednego dnia w czasie podróży, to świetna literatura wagonowa/samolotowa, poza tym jeden z lepszych kryminałów w serii z Maigretem.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2016-07-20
× 23 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Maigret i sąd przysięgłych
2 wydania
Maigret i sąd przysięgłych
Georges Simenon
7.7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 55
Seria: Dobry kryminał

Kiedy zamordowano Leontine Faverges i oddano jej pod opiekę czteroletnią Cecile, opinia publiczna była wstrząśnięta. Dlaczego komisarz Maigret musiał szybko wykryć mordercę. I udało mu się to. A pomóg...

Komentarze
@Czytajka93
@Czytajka93 · 2 miesiące temu
Bardzo dobrze skonstruowana recenzja tego kryminału 🔥
× 1
@almos
@almos · 2 miesiące temu
Dziękuję :)
× 1
Maigret i sąd przysięgłych
2 wydania
Maigret i sąd przysięgłych
Georges Simenon
7.7/10
Cykl: Komisarz Maigret, tom 55
Seria: Dobry kryminał
Kiedy zamordowano Leontine Faverges i oddano jej pod opiekę czteroletnią Cecile, opinia publiczna była wstrząśnięta. Dlaczego komisarz Maigret musiał szybko wykryć mordercę. I udało mu się to. A pomóg...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Georges Joseph Christian Simenon żyjący w latach 1903-1989, to pochodzący z Belgii znany pisarz powieści kryminalnych piszący w języku francuskim. Podobno potrafił napisać 60-80 stron dziennie, co za...

@ewfor @ewfor

Pozostałe recenzje @almos

Rewolwer Maigreta
Maigret alkoholikiem?

Ta czterdziesta książka w serii z Maigretem wydana została w 1952 r. Rzecz cała zaczyna się dosyć ciekawie. Oto pewien młody człowiek odwiedza komisarza w domu, ale go n...

Recenzja książki Rewolwer Maigreta
Moje smoki na dobre i złe
Sporo powtórzeń

Niedawno zmarły Jerzy Stuhr pisał sporo książek, ta autobiografia została wydana z okazji okrągłego jubileuszu jego 70-lecia. Ponieważ bardzo lubię tego aktora, a jego r...

Recenzja książki Moje smoki na dobre i złe

Nowe recenzje

Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Tik-tak, tik-tak
@Chassefierre:

,,Samotnie przeciwko ciemności'' jest chyba najtrudniejszą i zarazem najładniejszą książką z całej serii, choć to ostat...

Recenzja książki Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Miałeś już nigdy nie wrócić
Współpraca barterowa
@andzelikakl...:

🅡🅔🅒🅔🅝🅩🅙🅐 ▪️Ta historia przedstawia obraz miłości matki do dziecka. Jej bezwarunkowa miłość pokazuje, że jest najważniej...

Recenzja książki Miałeś już nigdy nie wrócić
Hotel w Zakopanem
"Nowe Zakopane" i Agrafka...
@maciejek7:

Do sięgnięcia po książkę „Hotel w Zakopanem” autorstwa Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego skusiła mnie piękna zimo...

Recenzja książki Hotel w Zakopanem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl