Magiczny tygiel : o pochodzeniu atomów recenzja

To w zasadzie typowa porządna astronomiczna książka popularnonaukowa - jest tu od grzyba opowieści historycznych, a naukowcy typu Kelvina, Boyle'a i Burbidge'a przedstawieni są niemal jak bohaterowie sensacyjnych kryminałów. Trochę to śmieszne, trochę straszne - może jestem nienormalny, ale czy historia rozwoju XX-wiecznej wiedzy o gwiezdnej nukleosyntezie rzeczywiście *DA SIĘ* przedstawić jako pasjonująca przygoda?! Może po prostu jestem cynikiem.

Tekst rozwija się powolutku, więc krytyczne lata dla rozwoju teorii nukleosyntezy przypadają na drugą połowę książki i jej końcówkę - reszta objętości to XVIII i XIX wiek, które niejako dostarczają tła teoretycznego reszcie (o co cała ta awantura?). Też dobrze - jest miejsce na wszystkie znane i masę mniej znanych historii, których też nie widziałem opisanych nigdzie indziej w tak żywy sposób. Mamy więc całą sekcję o dzielnych Niemcach i Prusakach pochylających się nad dziwnymi promieniami... itp. Z niechęcią przyznaję, że czytało się nieźle.

Osobiście mam już POTĄD popularnonaukowych tekstów o mechanice kwantowej i kosmologii, więc Chown od razu dostaje + 2 punkty za odwagę wzięcia się za inny dział fizyki. Polecam - myślę, że może wkręcić.
Trzeba docenić też fakt, że Chown nie ucieka od trudnych problemów - mógł np. ominąć kwestie typu potrójnego procesu alfa, rezonansów, spektroskopii itp., a zamiast tego wziął te tematy za rogi i zrobił z nich 'story'. Dobrze! I o to chodzi, i o to chodzi.