Chata pod starym świerkiem recenzja

"Za­biorę cię do miej­sca, które kie­dyś ko­cha­łam naj­bar­dziej na świe­cie.."

Jagoda i Malina. Nazywano je owocowymi siostrami. Były sobie bardzo bliskie, spędzając wspólnie wiele pięknych chwil i powierzając wzajemnie najskrytsze sekrety. Wszystko zmieniło się, gdy poróżniła je miłość do tego samego mężczyzny. Od tamtych młodzieńczych porywów serca minęło dwadzieścia lat, a każda z sióstr ułożyła sobie życie, jednak zadra w ich sercu tkwiła głęboko. Jagoda, szczęśliwa mężatka i ceniona pediatra, ma wszystko, czego pragnie, ale nie było jej dane zostać matką. Malina, prowadząc z mężem gospodarstwo rolne, spełnia się w roli matki i gospodyni. Przedświąteczny czas dla obu kobiet okaże się trudny i pełen zawirowań, zmuszając do konfrontacji z przeszłością ale i stawieniu czoła nowym wyzwaniom.

Zaufanie to wartość niezwykle krucha i wystarczy zaledwie chwila, aby je bezpowrotnie utracić. Szczególnie bolesne jest, gdy tracimy je w relacjach z najbliższymi, a rany w takich przypadkach goją się najdłużej. Bohaterowie tej powieści mierzą się nie tylko z takimi trudnymi emocjami, ale również konsekwencjami własnych decyzji. Można by tu zarzucić zbyt wielką naiwność, czy ślepą wiarę w drugiego człowieka, ale czy nie tak właśnie jest w prawdziwym życiu. Obdarzając kogoś uczuciem i zaufaniem często nie zwracamy uwagi na wyraźne sygnały, które dopiero po czasie stają się tak oczywiste. Otrzymujemy całą paletę emocji, począwszy od tych otulających ciepłem i nadzieją, po te bolesne, naznaczone cierpieniem i zawiścią. To opowieść, która chwyta za serce, a przeżycia pewnego chłopca głęboko poruszają. Doceniam, że autorka nie ubarwia rzeczywistości, ukazując zarówno te dobre, jak i złe momenty. Pokazuje, że bezgraniczna miłość potrafi najskuteczniej uciszyć obrazy przeszłości i choć nie wymiarze przykrych wspomnień, pomoże się z nimi uporać. Podkreśla również wartość rodzinnych więzi, a chata pod starym świerkiem stanie się miejscem, w którym najmocniej odczujemy prawdziwą magię świąt.