The Witch of the Forest. Magia naturalna recenzja

"Nie istnieje dobry czy zły sposób praktykowania magii. Jeśli dopiero szukasz swojej ścieżki, pamiętaj, że jesteś dla siebie najlepszym nauczycielem."

Książka autorstwa @thewitchoftheforest czyli Lindsay Squire, na pierwszy rzut oka przypomina typowy poradnik magiczny. Jednak wczytując się w zawartą tutaj wiedzę odnaleźć możemy nieco więcej niż dotychczas w tego typu książkach. Początek tej barwnej pozycji to skondensowana historia autorki, którą wita się z czytelnikami i jednocześnie nakreśla jakiej magicznej ścieżki możemy się spodziewać po zapisanych stronach.

Odnajdziemy tu już pierwsze odniesienie do terminu "siedzenia w szafie" czyli praktykowaniu magii bez uzewnętrzniania tego na forum publicznym. W dalszej części książki Lindsay to rozwija. Następnie przeczytamy krótką adnotację uwzględniającą czym jest pogaństwo, Wicca i czarostwo. Tutaj odnoszę wrażenie że przedstawione informacje są źle skondensowane. Podam przykład- "Poganie czczą Boga i Bogini (choć niektórzy czczą więcej bóstw)". Ci niektórzy to większość, ponieważ na pogan składka się wiele religii neopogańskich z bogatym panteonem... Drugą nieścisłością jest brak podania bibliografii z odnośnikami.

Rozdział rozpoczynający zatytułowany "Pierwsze kroki" nakreśla czytelnikom informacje dotyczące przydatnych narzędzi, ich domowych budżetowych zamienników, przygotowywania celów i intencji. Każdy kolejny rozdział zamienia się w pigułkę wiedzy m.in o żywiołach, księżycu oraz jego fazach, rzucaniu zaklęć, etapach zaklinania, ziołach, wróżbiarstwie, sygilach. Przeplata się między tym świadomość ekologiczna i postępowanie zgodne z naturą, czyli kwestie rzadko poruszane. Wiedzieliście, że warto sprawdzać skąd kupujecie rzeczy, bo nadmierne eksploatowanie roślin uszczupla ich naturalne środowisko a przy wydobywaniu na szeroką skalę minerałów wykorzystuje się dzieci?
Najbardziej przypadł mi do gustu rozdział opowiadający o Kole Roku.
Każdy z sabatów jest ładnie opisany, okraszony tablicami z symbolami i notatkami co przedstawiają, wypunktowano rytuały korespondencyjne i dołączono rozkłady tarota. Dzięki temu, w przystępny sposób można spędzić każde święto. Taki zabieg dostało większość zagadnień. Są rozrysowane na części pierwsze w prostym języku ale zachęcają różnorodnością.
Oprócz tekstu całość zdobią bardzo liczne ilustracje wykonane przez Viki Lester. Pomagają one znacząco w zapamiętywaniu i urozmaicają każdą lekcję. Są bogato zdobione, kolorowe oraz bardzo estetyczne. Niezwykły atut tej książki to dodatkowa obwoluta na okładkę, posiadająca na odwrocie tablicę do wahadełka. A o wahadełku, kartomancji i wielu innych metodach dywinacji znajdziemy wiadomości w rozdziale 8.
Czytając tą pozycję można mieć wrażenie, że autorka trzyma młodych adeptów za rękę i krok po kroku prowadzi, poprzez zapisane stronnice w stronę zgłębiania wiedzy. Jednak brak bibliografii wciąż kole mnie w oczy, bo dla początkujących jest to problem. Nie będą mieli do czego porównać zawartych tu informacji