Magia Avalonu recenzja

Laurel jedzie do Avalonu na wakacje, gdzie została wezwana do Akademii Avalońskiej z powodu ni właściwego poziomu umiejętności. Uczy tam się pilnie i systematycznie, poznaje matkę Tamaniego, pewną wróżkę o imieniu Katia i swoją byłą, najlepszą przyjaciółkę.

Po dwóch miesiącach nauki powraca do domu. Rodzice Laurel wiedzą o tym, że jest wróżką. Mama nie może zaakceptować tego, a ojciec wręcz przeciwnie.
W domu ćwiczy swoje umiejętności, robi eliksiry, które nie wychodzą jej za dobrze.
Ma przy sobie Dawida, który ją wspiera, spędzają razem każdą wolną chwilę.

Na jednej imprezie Laurel dostrzega, że Trolle obserwuje ją. Ucieka z Dawidem z stamtąd, żeby nikomu nic się nie stało. Trolle ich dorwali i chcieli zabić, nie wyszli by z tego cało, gdyby nie jedna kobieta-Klea, która poluje na trollów.

Mijają kolejne dni. Laurel wybiera się na święto Nowego Roku do Avalon, gdzie miło spędza czas z Tamanim. Wszystko było by w porządku, gdyby nie to, że chłopak ją pocałował i to na oczach jej ludzkiego chłopaka-Dawida.
Niełatwe życie Laurel robi się jeszcze trudniejsze- sprawy między nią a jej chłopakiem Dawidem komplikują się za sprawą Tamaniego.

Tego wieczoru Trolle porwali jej przyjaciółkę-Chelsea, a Laurel próbuję ją uratować.


Magia Avalonu była udaną kontynuacją pierwszej części i pewnie jest, że sięgnę po kolejne części.