Madame Blanche recenzja

Witajcie kochani.
Dzisiaj przychodzę do was z książką różniącą się od tych jakie czytam na co dzień, ale taką, która dała mi wiele do myślenia. Skłoniła mnie do zajrzenia w głąb siebie i odpowiedzi na kilka na pozór wydawać by się mogło prostych pytań.

Czterdziestopięcioletnia Anna choć czuje się kobietą pod wieloma względami spełnioną to czegoś jej w życiu brakuje. Czuje, że jest ono pozbawione emocji, monotonne. I to głównie z tego powodu Anna zaczyna prowadzić rozmowy z poznanymi przez internet mężczyznami. W taki sposób nawiązuje znajomość z tajemniczym Filipem. Mężczyzna jest bardzo miły i prawi Annie komplementy, co z jednej strony jej się podoba, a z drugiej wzbudza podejrzliwość. I słusznie, gdyż po sprawdzeniu autentyczności zdjęć na jego profilu okazuje się, że mężczyzna po drugiej stronie monitora nie jest tym za kogo się podaje. Filip w rzeczywistości jest Tomsey'em, dwudziestotrzylatkiem pochodzącym z Wybrzeża Kości Słoniowej. Po pewnym czasie znajomość z Tomsy'em staje się uzależnieniem Anny. Martwi się o chłopaka kiedy ten się nie odzywa i tęskni za nim. Kobieta toczy wewnętrzna walkę między brakiem zaufania a chęcią pomocy chłopakowi.

Autorka w dość krótkiej książce i prostej tabule porusza wiele ważnych tematów. Między innymi rasizm, wpływ mediów na myślenie i zachowanie ludzi, różnice kulturowe, oszuści internetowi i wiele innych.

Nasza bohaterka doskonale zdaje sobie sprawę, że Tomsy może być oszustem, a mimo to chce mu pomóc. W głowie Anny rozgrywa się batalia rozumu z sercem. Walka między tym czego nie powinna robić, a tym czego pragnie. Co wygra? Anna dochodzi do wniosku, że nawet gdyby chłopak był oszustem, a pieniądze, które chce mu dać poszły na zmarnowanie to i tak chce to zrobić. Chce mieć czyste sumienie i nigdy nie żałować, że mogła mu pomóc, a tego nie zrobiła. Czy rozumowanie Anny jest słuszne? Ciężko to ocenić i w sumie nie chcę tego robić. Anna chyba po prostu ma za dobre serce, albo chce być taka jaką widzi ją Tomsy. Być może tak właśnie jest, ale to już oceńcie sami. Ja zapewnie nie wykazałabym się, aż takim zaufaniem do obcego człowieka by lekką ręką oddać mu swoje oszczędności. I to nie jest kwestia narodowości czy koloru skóry. Ja z natury jestem osobą nieufną.

„Madame Blanche” jest debiutem literackim autorki. Czy udanym? Według mnie tak. Książka wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Zmusiła do refleksji. Zaznaczyłam mnóstwo ciekawych, życiowych cytatów do których jeszcze nie raz będę wracać. Jestem ciekawa jak potoczy się dalej znajomość Anny i Tomsy,a. Czy Anna dobrze zrobiła ufając chłopakowi?
Polecam tę książkę serdecznie.