Ludzie na drzewach recenzja

Przyciągnęła mnie historia. I historia jest świetna, szczególnie ta, która wydarza się na wyspie, ale całość psuje nieco narracja, której nie jestem fanką... Rozwlekła, snująca się, marudząca.

Jednakże nie na tyle, aby nie dokończyć opowieści - dla ciekawskich i wytrwałych.

Smaczku dodaje fakt, iż jest ona poniekąd na faktach:)

Główna postać Dr. Abrahama Nortona Perina wzorowana jest na Danielu Carletonie Gajdusek - amerykańskim biofizyku i pediatrze pochodzenia słowackiego, laureacie Nagrody Nobla z dziedziny fizjologii i medycyny w roku 1976 za badania nad prionami, wtedy nazywanymi "powolnymi wirusami" (iruses).

Gajdusek był homoseksualistą i pedofilem. Fakt współżycia z 300–400 papuańskimi chłopcami potwierdził w szwedzkim filmie dokumentalnym "Geniusz i chłopcy" w reżyserii Bosse Lindquista. W kulturze Papuasów homoseksualizm miał charakter obrzędowy, co Gajdusek wykorzystał, prowadząc tam badania naukowe. Naukowiec został aresztowany. Wywołało to falę sprzeciwu wśród środowiska naukowego, w obronie Gajduska stanęli Benoît Mandelbrot, Robert Gallo, Oliver Sacks czy Lena Einhorn. Gajdusek nie zaprzeczał i nie wstydził się pedofilii. Sam w dzieciństwie również był wykorzystywany seksualnie przez swojego stryja, co wspominał z dumą. Ostatecznie w 1997 r. poszedł na ugodę z sądem i w więzieniu spędził tylko rok.

W książce generalnie temat homoseksualizmu i wykorzystywania seksualnego dzieci, który jest podkreślony w opisie i już w samym wstępie, w opowieści nie jest wyolbrzymiony - jedynie zasygnalizowane są tego symptomy. Historia bardziej skupia się na zwyczajach plemiona, którego członkowie żyli 250 lat, dzięki... - o tym sobie doczytacie;)

I choć  Małe życie rozłożyło mnie na łopatki - najnudniejsza książka ever, którą wymęczyłam dosłownie i miałam po niej tygodniowego kaca i niechęć do czytania, to w tym przypadku - polecam.