Zła chwila recenzja

ON powraca. I tym razem nie da JEJ odejść Moje życie nigdy nie było tak skomplikowane.. Stanęłam na czele mafijnego imperium mojego ojca. Uciekłam od męża, który nienawidzi szantażu i zdrady, a ja dopuściłam się obu tych rzeczy.
Moje rozdarte na pół serce nie pozwalało mi trzeźwo myśleć. Przez żal, kłamstwa i manipulacje miałam w głowie jeszcze większy mętlik. Nie mogłam nikomu ufać, a potrzebowałam czuć się bezpiecznie. I wtedy ON wrócił. Wbrew wszystkiemu znowu trafiłam w jego sidła. I chyba całkowicie oszalałam, ale dostrzegłam w nim człowieka. Czy to jednak nie za mało, by przetrwać w piekle, które nas otaczało? Atmosfera z dnia na dzień robiła się coraz bardziej gorąca. Niepisane zasady tego świata były nieugięte. Wszyscy wiedzieli, że jestem największą słabością Phixa. I zaczęli to wykorzystywać. Spotkaliśmy się w najbardziej nieodpowiednim miejscu i czasie, ale to ta jedna ZŁA CHWILA sprawiła, że rozpętała się prawdziwa wojna, a my stanęliśmy po dwóch stronach barykady.
.
Za egzemplarz dziękuję @editio.red oraz @k.n.haner i za możliwość jej przeczytania. „Zła chwila” to trzeci tom z serii Niebezpieczni mężczyźni. Czekałam na tą książkę z niecierpliwieniem, ponieważ trochę czasu minęło od poprzedniej. Powiem wam, że troszkę się zawiodłam na tej części, iż nadal nic nie jest wiadome. Według mnie drugą i trzecią część można było napisać razem i też byłoby okej. Nadal widzimy relacje Blair z Phixem, która jest zmienna jak chorągiewka. Razem ze sobą nie mogą lecz bez siebie jest jeszcze gorzej. Ich interesy wiszą na włosku, więc każde z nich walczy, że tak powiem o przetrwanie w światku przestępczym. Co mnie zaskoczyło? PHIX ! W tej części było widać jak jego skorupa zaczyna pękać i pokazuje swoje uczucia, których podobno nigdy nie miał. Blair z kolei jest rozdarta między nastrojami Phixa, bo jednak nie oszukujmy się ciężko zanim nadążyć. U niej też jest widoczna zmiana, stała się pewniejsza i silna. Jednak w tym światku trzeba mieć jaja, by cokolwiek zrobić. Oczekiwałam jakichś fajerwerk w stylu „Blair i Phix razem” lub „Phix pokonany przez Blair” a tu takie zaskoczenie i niestety trzeba znowu czekać. 😔 Ogólnie nie była taka zła, trochę jest to wszystko rozwleczone, ale co jak co no nie da się oderwać. Takie są właśnie książki Kasi, pomimo tego, że tak naprawdę nic się nie dzieje, to i tak wciągają totalnie. Mam tylko nadzieję, że na kolejną część nie będziemy musieli czekać tak długo. No i przede wszystkim, że będzie już wiadomo na czym Phix i Blaire stoją. Mam tyle pytań, że to głowa mała, a spekulacji jeszcze więcej. Autorce gratuluję kolejnej książki i błagam nie trzymaj nas tyle w niewiedzy.