Podróż Cilki recenzja

“Podróż Cilki” to druga książka Heather Morris, jednak moim zdaniem określanie jej mianem kontynuacji “Tatuażysty z Auschwitz” jest nieco przesadzone. Nawiązuje ona co prawda do historii Lalego i Gity, ale przede wszystkim stanowi oddzielną opowieść o losach ich przyjaciółki, która pojawiała się jako postać drugoplanowa w “Tatuażyście (...)”.

Cilka trafiła do Auschwitz - Birkenau jako niewinna 16 latka, która całe dotychczasowe życie spędziła w rodzinnym domu, otoczona kochającymi rodzicami i siostrą. Jej przekleństwem była wyjątkowa uroda, która sprawiła, że bardzo szybko wpadła w oko wysokim rangą funkcjonariuszom, którzy aby mieć ją zawsze pod ręką uczynili z niej więźniarkę funkcyjną. Cilka przeżyła, ale na skutek swojej działalności w obozie została po wojnie oskarżona o kolaborację i skazana na 15 lat pobytu w łagrze.

Długo zabierałam się za przeczytanie “Podróży Cilki”. Po pierwsze rynek wydawniczy jest zalewany tzw. literaturą obozową i ciągle w moje ręce wpadało coś bardziej godnego uwagi. Po drugie miałam świadomość tego, że w opinii niektórych historyków książki Heather Morris mają niewielką wartość historyczną, a sama Autorka była wiele razy krytykowana za przesadne mieszanie faktów z fikcją, a także słabą znajomość tematu zagłady.

Mimo, że przeczytałam wiele naprawdę dobrych książek o tematyce wojennej to nie oceniam negatywnie “Podróży Cilki”. Jednak powiedzieć, że nie jest to pozycja wybitna, już choćby z tego powodu, że moim zdaniem nieco za lekko podchodzi do tematu obozu zagłady, a następnie łagru na Syberii. Niemniej Autorka wykreowała całkiem ciekawych bohaterów i to przede wszystkim dzięki nim można się dość szybko wciągnąć w fabułę.

Tak jak nie szczególnie podobały mi się fragmenty przedstawiające wspomnienia Cilki z pobytu w Auschwitz - Birkenau, to zaciekawiło mnie jej życie w łagrze, ponieważ Autorka w całkiem realistyczny sposób przedstawia los kobiet zesłanych na koniec świata i zmuszonych do wręcz niewolniczej pracy.

Mi osobiście “Podróż Cilki” się podobała i chociaż nie jest to wysokich lotów powieść historyczna to moim zdaniem warto ją przeczytać!