Lilie recenzja

" Lilie "Mieczysława Gorzki to wielowątkowy kryminał, w którym wydarzenia bieżące wpłynęły na odnalezienie kobiet, które zaginęły w ciągu ostatnich lat. Jednak nie tylko. Nadkomisarz Zakrzewski postanowił powrócić do bardzo odległej sprawy gwałtu, za sprawstwo, którego został skazany niewinny człowiek. Dużo tych wątków i początkowo nic się nie klei. Każde z tych wydarzeń jest traktowane indywidualnie.

Rozwścieczona żona Jakuba Bernatowicza, znanego ginekologa, w chwili, gdy odkryła, że on ją zdradza w ataku szału morduje go, a ciało ukrywa w dole wykopanym nad rzeką. O zdarzeniu informuje swojego ojca chrzestnego, który ma za sobą wyrok i odsiadkę w więzieniu za czyn, którego się nie dopuścił. Ten podpowiada kobiecie co ma zrobić, aby prawda nie wyszła na jaw. Wprowadzona w błąd policja wraz z mieszkańcami Kamiennej, przeszukuje pobliski las i bagna, aby odnaleźć Jakuba.

Tak zaczyna się historia, która w trakcie prowadzonego śledztwa doprowadza do odkrycia zwłok w stanie rozkładu, kilkunastu kobiet. Policjanci, łącząc wszystkie informacje ze sobą, wpadają na pewien trop, którym podążają. Tą częścią śledztwa zajął się Marcin Zakrzewski wraz z młodą, ale bardzo ambitną policjantką Kariną. W tym momencie zaczyna się pościg za bestią.

Nadkomisarz Zakrzewski w tzw. międzyczasie prowadzi prywatne dochodzenie. Przedmiotem śledztwa są wydarzenia, które miały miejsce w minionym ustroju. Celem jest odkrycie kto tak naprawdę przyczynił się do śmierci młodej kobiety.

Czytanie książki wymaga większego skupienia. Wielowątkowość, przeskoki czasowe, oraz zwroty akcji komplikują i znacznie utrudniają. Wydaje mi się, że w fabułę wdarło się sporo nieuporządkowanego chaosu, tak jakby autor pisał trochę po omacku. Odczuwałam trochę przypadkowości, jaka towarzyszy najczęściej, gdy autor, siadając do pisania nie ma gotowego planu, tylko zdaje się na los. Najbardziej było to odczuwalne przy zakończeniu. Osoba, która okazała się bestią, była mocno naciągana i padło na nią chyba z braku lepszego kandydata. Szkoda, bo mogłaby to być najlepsza książka Pana Mieczysława.

Kompletnie nie rozumiem oddzielenia tej powieści od cyklu "Cienie przeszłości ". Gdyby nadkomisarz Zakrzewski występował tu tylko incydentalnie byłoby okej, ale on tu gra pierwsze skrzypce, dodatkowo jest zapowiedź na okładce, która naprowadza czytelnika na konkretną osobę.

Książka trochę inna od tych, do których przyzwyczaił nas autor. Jest dużo wątków kryminalnych i odrobina strachu związanego z bagnistym kamiennym lasem. Nie horror, nie thriller, ale ciekawa atmosfera i emocje.