Lilianna recenzja

„W tym miejscu nie było nie było Boga ani miłosierdzia. To było piekło na ziemi”.

Lilianna to niesamowita dziewczyna. Została ograbiona ze wszystkiego, co ludzkie, dobre przez najbliższą osobę w jej życiu. Młoda, beztroska, szczęśliwa, bez pamięci zakochana w Maćku, postanawia za wszelką cenę i wbrew woli rodziców z nim być. On dostaje propozycję pracy w innym mieście, postanawiają z niej skorzystać. Lilka jest w ciąży, rezygnuje ze szkoły, podejmuje pracę, jako sprzątaczka. Na świat przychodzi ich synek, którego Lilka darzy bezgraniczną miłością, a dla Maćka dziecko jest tylko ciężarem, czymś niepotrzebnym. Poznaje Mariannę, kobietę, u której sprząta, między nimi nawiązuje się nić porozumienia, która stopniowo przeradza się w przyjaźń. Zaczęło się dość niepozornie, najpierw były poszturchiwania, wyzwiska… Potem było już tylko gorzej, znacznie gorzej. Doprowadzona do ostateczności, w chwili, gdy miała być spłatą za jego długi, ucieka. Próbuje wyzwolić się od kata i tyrana. Czy jej się uda? Czy znajdzie kogoś, kto jej pomoże? Na jej drodze staje Mateusz - facet zajmujący się zawodowo wykonywaniem tatuaży, chce jej przerażające blizny przykryć tatuażem. Czy Lilka się na to odważy?

Pani Anna dała nam prawdziwą emocjonalną petardę. To, przez co przeszła Lilka, jest straszne. Niszczona na każdym kroku fizycznie i psychicznie, staje się ofiarą uzależnioną od swojego oprawcy. Bita, gwałcona, naznaczona licznymi bliznami, nie tylko tymi widocznymi na ciele, doprowadzona do ostateczności ucieka. Miała ogromne szczęście, że trafiła na dobrych ludzi. Nieśmiało świecące światełko w tunelu niesie nadzieję na spokój w życiu. Piękno prawdziwej przyjaźni jej szczerość i wzajemne zrozumienie i oddanie. Ogromna determinacja w walce o siebie i swoje dziecko. Autyzm. Różne odcienie miłości. Szansa na nowe lepsze życie, demony z przeszłości, które nie dają o sobie zapomnieć i skutecznie utrudniają powrót do w miarę normalnego życia. A w tle przepiękna, kojąca gra Yirumy.

Sama nie wiem, kiedy skończyłam, tak bardzo pochłonęła mnie ta historia. Trudna, wciągająca, emocjonalna. Daje do myślenia, nie pozostawia obojętnym. Po trudnych chwilach przychodzą w końcu te lepsze, nadzieja umiera ostatnia… Czekam na kolejną część. Polecam :)

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=2439