Byli sobie raz recenzja

Córka Tadeusza Konwickiego napisała tom wspomnień o ojcu, a raczej o swojej rodzinie. W ogóle namnożyło się nam ostatnio wspomnień potomków wybitnych artystów. Ta nie jest ani lepsza, ani gorsza od innych, powiedziałbym, że mieści się w nurcie stanów średnich. Niemniej przeczytałem książkę z zaciekawieniem, bo lubię prozę Konwickiego.

Dowiadujemy się trochę nowych rzeczy o rodzie Konwickich, zwłaszcza o rodzinie matki autorki, Danuty, pochodzącej z rodu Leniców, wybitnych artystów – jej ojciec Alfred był znakomitym malarzem a brat Jan znanym twórcą filmów animowanych. Dostajemy też sporo wiadomości o życiu warszawskiej bohemy w latach 60. i 70., było wtedy dosyć biednie, ale wesoło, kwitło życie towarzyskie. A na wakacje wszyscy jeździli do Chałup, wówczas sennej wioski nadmorskiej.

Ponieważ dosyć wcześnie autorka wyemigrowała do Ameryki, dostajemy też wiele wiadomości o życiu Polonii tamtejszej w latach 80., na przykład trochę ploteczek o Elżbiecie Czyżewskiej czy Jerzym Kosińskim. Ale pani Maria pisze też sporo o swojej karierze zawodowej w USA, to, prawdę mówiąc, mało ciekawe. Poza tym bardzo dużo opowiada o swoich zainteresowaniach ezoterycznych i mistycznych, akurat te rzeczy mogłaby sobie darować. Z drugiej strony parę spraw z życia Konwickiego bardzo zdawkowo jest potraktowanych, na przykład jego wielka, wieloletnia przyjaźń z Gustawem Holoubkiem i Andrzejem Łapickim.

Po lekturze pozostaje uczucie niedosytu, niedogrzebania się do czegoś bardziej istotnego, no cóż, córka nie odziedziczyła talentu literackiego ojca. Dlatego lepiej wracać do dzieł samego Konwickiego, do jego unikalnej, barokowej frazy. Zresztą sporo w książce cytatów z 'Kalendarza i Klepsydry' czy 'Nowego Świata i okolic', w których Konwicki wspaniale opisywał swoje otoczenie i przyjaciół, wydaje się, te dwie książki i tomy z nim wywiadów wciąż są najlepszym źródłem wiedzy o pisarzu.

Czytało mi się szybko, pochłonąłem książkę w jeden wieczór, to taka lekka lektura niepozostawiająca większego śladu w głowie.

Atutem książki jest sporo ciekawych zdjęć.