A niech to szlag! recenzja

Jedną z autorek, której książki mogę brać ciemno i nie bać się zawodu jest właśnie Monika Cieluch. Moje uwielbienie do jej twórczości rozpoczęło się od „Mężczyzny z tuszem na dłoni” i trwa do dziś! I do tej pory na żadnej książce się nie zawiodłam. Dlatego też jak tylko zobaczyłam, że na horyzoncie pojawiła się nowa książka autorki, nawet się nie zastanawiałam. Byłam święcie przekonana, że spędzę z nią świetny czas i wiecie co? Miałam całkowitą rację i po raz kolejny jestem wniebowzięta! To było coś czego ja w tym momencie potrzebowałam! Świetnej, zabawnej, romantycznej i zwariowanej historii, która zdecydowanie poprawi mi humor.

Od samego początku Aśka skradła moje serce! Ależ ta kobieta była zakręcona. Najbardziej jednak podobały mi się jej otwartość, szczerość i pewność siebie. To chodzący wulkan energii, którego albo się trzeba bać, albo brać z niego przykład. Już na wstępie Joanna traci pracę – i jak z niej odchodzi? We wrzawie oklasków i wiwatów zachwytu, po pokazaniu szefowi co tak naprawdę o nim myśli! Ona nie jest szarą myszką i nie da sobie w kaszę dmuchać. I na pewno nie będzie siedzieć i się załamywać. Dlatego kolejnym krokiem jest podróż do Londynu. Tam, kobieta będzie zastępować swoją siostrę w opiece nad 4-letnią dziewczynką… I choć ta będzie bezproblemowa, tak jej ojciec…no cóż. Pan Timothy Harvey będzie potrzebował też paru lekcji życia ;)

„A niech to szlag” to książka, w której się zakochałam! Już od pierwszych stron zostałam urzeczona tą lekką i zabawną historią. Główna bohaterka jest tak barwną postacią, że ją się albo kocha albo nienawidzi. Taki typ, co poradzić :P Autorka stworzyła przezabawną historię, która pomimo wszystko ma też swój przekaz. Wydarzenia, których jesteśmy świadkami, pokazują nam, że czasem tak niewiele trzeba, aby zmienić swoje życie i życie własnego dziecka. Momentami byłam ogromnie wzruszona, a nawet w jednej chwili się popłakałam… no tak było. W sumie dwa razy, ale drugi raz to już był trochę inny :P Co oczywiście uważam za ogromny plus, bowiem autorka ( jak zresztą było przy każdej książce ) doskonale wie jak zagrać czytelnikowi na emocjach ;) Ja oczywiście uraczyłam ich tu całą masę! W jednym momencie uśmiechałam się do książki, za chwilę przeklinałam pana Harveya, potem znowu się rozpływałam, rozmarzyłam i w ogóle … ehh, to była naprawdę świetna przygoda! A zakończenie roztopiło moje skamieniałe serce do tego stopnia, że po skończeniu czytania, poczułam się rozbita emocjonalnie! A to znaczy tylko tyle, że kolejny raz miałam kaca książkowego ;) Jeśli jeszcze się zastanawiacie czy sięgać po tą książkę, to szkoda Waszego czasu na myślenie – bierzcie i czytajcie!! Polecam gorąco!!